• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دارو

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دارو یا دوا عبارت است از هر ماده‏ای که برای درمان یا تسکین و یا پیشگیری بیماری به بیمار تجویز می‏شود.




از آن در بابهای صلات، صوم، حج، نکاح، اطعمه و اشربه سخن گفته‏اند.

۱.۱ - احکام دارو در باب اطعمه و اشربه


استفاده از داروی در بر دارنده مسکرات یا دیگر اشیای حرام جز درحال ضرورت و انحصار درمان به آن حرام است. در جواز استفاده از داروی در بردارنده مواد مست کننده در حال ضرورت اختلاف است. قول منسوب به مشهور عدم جواز است.

۱.۲ - احکام درد در باب صلات


سجده بر گیاه خوراکی جایز نیست؛ لیکن در جواز سجده بر گیاه دارویی که استفاده از آن تنها جنبه دارویی دارد، اختلاف است.

۱.۳ - احکام دارو در باب صوم


آیا روزه با رسیدن دارو به درون بدن از غیر راه دهان و بینی، مانند تزریق باطل می‏شود؟ مسئله اختلافی است.

۱.۴ - احکام دارو در باب نکاح


در اینکه هزینه درمان زوجه جزء نفقه به شمار می‏رود، اختلاف است. برخی قائل به تفصیل شده و گفته‏اند: داروهایی که نیاز به آنها متعارف است و در مداوای بیماریهای جزئی و رایج به کار می‏رود، جزء نفقه محسوب می‏گردد؛ امّا داروهایی که در بیماریهای صعب العلاج و نامتعارف کاربرد دارد، بویژه در صورتی که تأمین آنها مستلزم پرداخت مبلغی زیاد باشد، جزء نفقه به شمار نمی‏رود.

۱.۵ - احکام دارو در باب حج


همراه داشتن داروهایی که ممکن است انسان در سفر (حج) به آنها نیاز پیدا کند، مستحب است.


 
۱. مستند الشیعة ج۱۵، ص۳۴.    
۲. جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۴۴۴۴۵.    
۳. جواهر الکلام ج۸، ص۴۲۱.    
۴. مستمسک العروة ج۵، ص۴۹۳۴۹۵.    
۵. جواهر الکلام ج۱۶، ص۲۹۷.    
۶. العروة الوثقی ج۳، ص۵۴۳.    
۷. تحریر الوسیلة ج۱، ص۲۸۶.    
۸. جواهر الکلام ج۳۱، ص۳۳۵۳۳۸.    
۹. تحریر الوسیلة ج۲، ص۳۱۶۳۱۷.    
۱۰. جواهر الکلام ج۱۸، ص۱۶۹.    
۱۱. العروة الوثقی ج۴، ص۳۳۸.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۳، ص:۵۷۲-۵۷۳    



جعبه ابزار