• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

درو

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


دِرو به معنای چیدن غَلّه و مانند آن است. عنوان درو، در باب زکات به کار رفته است.



بنابر مشهور، دادن مقدارى گندم و جو به فقیر ى که هنگام درو کردن در مزرعه حاضر مى‌شود، مستحب است. برخى قدما آن را واجب دانسته‌اند.
[۱] مدارک الاحکام،ج۵، ص ۱۲-۱۴.    
[۲] الحدائق الناضرة،ج۱۲، ص ۱۲-۱۵.    
[۳] جواهر الکلام،ج۱۵، ص ۱۰-۱۲.    



زمان وجوب اخراج زکات گندم و جو (که مأمور جمع آورى زکات مى‌ تواند آن را مطالبه کند و زکات دهنده در صورت تأخیر، ضامن خواهد بود) پس از درو کردن و جدا سازى آن از خوشه و کاه است.
[۴] جواهر الکلام،ج۱۵، ص ۲۲۰.    


 
۱. ↑ مدارک الاحکام،ج۵، ص ۱۲-۱۴.    
۲. ↑ الحدائق الناضرة،ج۱۲، ص ۱۲-۱۵.    
۳. ↑ جواهر الکلام،ج۱۵، ص ۱۰-۱۲.    
۴. ↑ جواهر الکلام،ج۱۵، ص ۲۲۰.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج‌۳، ص۶۰۱.    


رده‌های این صفحه : زکات | فقه
جعبه ابزار