در روایتی از امیرمؤمنان علیه السّلام آمده است:
«ناتوان‌ترین مردم کسی است که در گرفتن دوست ناتوان باشد و ناتوان‌تر از او کسی است که دوستی را که بدان دست یافته از دست بدهد».
در روایتی از امام صادق علیه السّلام، چارچوب دوستی- که بدون آن، دوستی تحقق نمی‌یابد- در پنج چیز دانسته شده است: اوّل، آنکه نهان و آشکار او برای تو یکی باشد. دوم، زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خود بداند. سوم، دستیابی به ثروت و قدرت، موضع او را نسبت به تو تغییر ندهد. چهارم، از آنچه در توان دارد نسبت به تو دریغ نکند و پنجم که جامع همه خصلتهای پیشین است، این که تو را به گاه گرفتاری و نیاز رها نکند.
