• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ساهون (احادیث تفسیری ماعون)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





(الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) که از نمازشان غافلند.



«عَنْ مُحَمَّدِ‌ بْنِ‌ الْفُضَیْلِ قَال سَاَلْتُ عَبْداً صَالِحاً (علیه‌السّلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) قَالَ هُوَ التَّضْیِیعُ
محمّد بن‌ فضیل گوید: از عبدصالح امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) درباره‌ کلام خداوند عزّوجلّ (الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) پرسیدم. ایشان فرمود: «ضایع‌کردن حقّ نماز است».


«عن ابی بصیر و محمد بن مسلم، عن ابی عبدالله (علیه‌السّلام) قال: قال امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) لَیْسَ عَمَلٌ اَحَبَّ اِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الصَّلَاهًِْ فَلَا یَشْغَلَنَّکُمْ عَنْ اَوْقَاتِهَا شَیْءٌ مِنْ اُمُورِ الدُّنْیَا فَاِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ ذَمَّ اَقْوَاماً فَقَالَ (الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) یَعْنِی اَنَّهُمْ غَافِلُونَاسْتَهَانُوا بِاَوْقَاتِهَا.»
ابا بصیر و محمد بن مسلم از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده‌اند که: ایشان از امام علی (علیه‌السّلام) نقل کرده است که فرمود: هیچ عملی نزد خداوند دوست داشتنی‌تر از نماز نیست، پس مبادا که هیچ کاری از کارهای دنیا شما را از نماز اوّل وقت باز دارد. خداوند عزّوجلّ اقوامی را نکوهید و فرمود: (الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) یعنی کسانی که از روی غفلت نسبت به اوقات نماز سهل‌انگاری می‌کنن د.
«فِقْهُ الرِّضَا: قَالَ (علیه‌السّلام) حَافِظُوا عَلَی مَوَاقِیتِ الصَّلَوَاتِ فَاِنَّ الْعَبْدَ لَا یَاْمَنُ الْحَوَادِثَ وَ مَنْ دَخَلَ عَلَیْهِ وَقْتُ فَرِیضَهًٍْ فَقَصَّرَ عَنْهَا عَمْداً مُتَعَمِّداً فَهُوَ خَاطِئٌ مِنْ قَوْلِ اللَّهِ (فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ • الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) یَقُولُ عَنْ وَقْتِهِمْ (وَقْتِهَا) یَتَغَافَلُونَ وَ اعْلَمْ اَنَّ اَفْضَلَ الْفَرَائِضِ بَعْدَ مَعْرِفَهًِْ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ وَ اَوَّلَ الصَّلَوَاتِ الظُّهْرُ وَ اَوَّلَ مَا یُحَاسَبُ الْعَبْدُ عَلَیْهِ الصَّلَاهًُْ فَاِنْ صَحَّتْ لَهُ الصَّلَاهًُْ صَحَّتْ لَهُ مَا سِوَاهَا وَ اِنْ رُدَّتْ رُدَّتْ مَا سِوَاهَا وَ اِیَّاکَ اَنْ تَکْسَلَ عَنْهَا اَوْ تَتَوَانَی فِیهَا اَوْ تَتَهَاوَنَ بِحَقِّهَا اَوْ تُضَیِّعَ حَدَّهَا وَ حُدُودَهَا اَوْ تَنْقُرَهَا نَقْرَ الدِّیکِ اَوْ تَسْتَخِفَّ بِهَا اَوْ تَشْتَغِلَ عَنْهَا بِشَیْءٍ مِنْ عَرَضِ الدُّنْیَا اَوْ تُصَلِّیَ بِغَیْرِ وَقْتِهَا.»
فقه الرّضا: امام رضا (علیه‌السّلام) فرمود: «بر اوقات نمازها مراقبت کنید؛ زیرا بنده از حوادث ایمن نیست، و کسی که وقت نماز واجب بر او وارد شود و عمداً کوتاهی نماید خطاکار است و کلام خداوند که فرمود: (فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ • الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) شاملش می‌شود، و مقصود کسانی است که از وقت نماز غفلت می‌کنند، و بدان که پس از معرفت خداوند بهترین واجبات، نمازهای پنجگانه است، و اوّلین نمازها نماز ظهر است، و اوّلین چیزی که بنده به خاطر آن مورد حساب واقع می‌گردد نماز است؛ پس اگر نماز او صحیح بود غیر آن هم صحیح است و اگر رد شد غیر آن هم رد می‌شود، و مبادا نسبت به نماز تنبلی یا سستی کنی یا حقّ آن را کم بشماری یا حدود و احکام آن را ضایع سازی یا مثل خروس نوک به زمین بزنی یا آن را سبک بشماری و یا خود را از نماز به چیزی دنیایی مشغول کنی یا نماز را در غیر وقتش بجا آوری».


«علیّ‌بن‌ابراهیم: (الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) قَالَ: عَنَی بِهِ التَّارِکِینَ لِاَنَ کُلَ اِنْسَانٍ یَسْهُو فِیَ الصَّلَاهًْ.»
علیّ‌بن‌ابراهیم: (هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) منظور، ترک کنندگان نماز است؛ چراکه نماز از یاد هر انسانی می‌رود.
«عَنْ اَبِی‌اُسَامَهًَْ‌ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَال سَاَلْتُ اَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه‌السّلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ) قَالَ هُوَ التَّرْکُ لَهَا وَ التَّوَانِی عَنْهَا.»
از زید شحام روایت شده است که از امام صادق (علیه‌السّلام) درباره‌ کلام خداوند عزّوجلّ: (الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) پرسیدم و ایشان فرمود: «منظور، ترک‌کردن نماز و سستی‌ورزیدن در آن است».


۱. ماعون/سوره۱۰۷، آیه۵.    
۲. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۳، ص۱۸.    
۳. محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۳، ص۶.    
۴. مجلسی، محمدباقر، مرآه العقول، ج۳، ص۲۰۸.    
۵. حویزی، عبدالعلی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۷۷.    
۶. بحرانی، سید‌هاشم، البرهان، ج۵، ص۷۶۹.    
۷. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۳، ص۸۲.    
۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۳، ص۱۳.    
۹. حویزی، عبدالعلی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۷۷.    
۱۰. بحرانی، سید‌هاشم، البرهان، ج۵، ص۷۶۹.    
۱۱. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۳، ص۲۰.    
۱۲. فقه الرضا (علیه‌السّلام)، ص۱۰۰.    
۱۳. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۳، ص۶.    
۱۴. حویزی، عبدالعلی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۷۷.    
۱۵. بحرانی، سید‌هاشم، البرهان، ج۵، ص۷۶۸.    
۱۶. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۴۴۴.    
۱۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۳، ص۶.    
۱۸. حویزی، عبدالعلی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۷۸.    
۱۹. بحرانی، سید هاشم، البرهان، ج۵، ص۷۶۹.    
۲۰. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۳، ص۸۳.    



ویکی فقه.



جعبه ابزار