صلب (ستون)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صُلْب به معنای ستون فقرات؛ تیره پشت می‌باشد.
صلب در لغت به معنای
شی ء محکم و قوی آمده است. به پشت از آن جهت که
ستون فقرات از بالا تا پایین پشت کشیده شده و موجب قوت و استحکام آن گردیده، صلب اطلاق می‌شود
( پشت).
به فرزندان بدون واسطه
انسان در مقابل
نوه و نتیجه نیز فرزند صلبی اطلاق شده است که در کلمات فقها بسیار کاربرد دارد.
بر اصل
ترکه میّت نیز صلب (= صلب المال) در مقابل ثلث آن اطلاق می‌شود.
به بعض احکام عنوان یاد شده که در باب
وقف و
وصیّت آمده، اشاره می‌شود.
چنانچه واقف بگوید:این مال را بر فرزندانم وقف کردم، به قول مشهور، منصرف به فرزندان صلبی است و شامل نوادگان او نخواهد شد.
هرگاه فردی به
واجب (مانند
حج واجب ،
کفّارات ،
زکات و
خمس ) و غیر واجب، وصیّت کند، ابتدا واجب از صلب مال او خارج می‌شود و باقی از ثلث مال، در صورتی که وارث اجازه برداشت آن را از صلب مال ندهد.
برگرفته از مقاله «صلب»، فرهنگ فقه فارسی، موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی.
