پارچه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پارچه به تاروپودهای درهم تنیده از الیاف
،
و مانند آن گفته می شود. از آن به مناسبت در باب‌های
،
،
،
و
سخن رفته است.
است
در سه تکه پارچه (پیراهن، لنگ و سرتاسری)
شود.
انداختن پارچه روی
پس از
و گرفتن آن بر روی
هنگام
میّت
،
است.
از
غائط با هرچه که
را برطرف می‌کند، از جمله پارچه
است.
بر
مستحاضه‌ی متوسطه برای
صبح و مستحاضه‌ی کثیره برای نماز صبح، همچنین
ظهر و
و
مغرب و
عشا واجب است پنبه‌ی داخل
و پارچه‌ی روی آن را عوض کند.
شده‌ای که
در او دمیده نشده (چهار ماهش کامل نگشته) است کفن نمی‌شود، لیکن واجب است در مثل پارچه‌ای پیچیده و دفن گردد. برخی این عمل را از جهت
، واجب دانسته‌اند.
جدا شده از میّت اگر تنها
گوشت یا پوست بدون استخوان باشد- بنابر آنچه از
مشهور نقل شده- در پارچه‌ای پیچیده و دفن می‌شود.
اگر تکه‌ی جدا شده همراه استخوان و از غیر
میّت باشد در
کفن کردن آن و یا پیچیدن در پارچه اختلاف است.
برای
پارچه‌ی
با
، فشردن آن جهت خروج
لازم است.
بر پارچه از این جهت که لباس از آن تهیّه می‌شود جایز نیست.
در
خرید و فروش پارچه، مشاهده‌ی آن
کفایت می‌کند و نیازی به متر کردن آن نیست.
در پارچه در صورت معیّن بودن مقدار پارچه با متر و مانند آن جایز است. البتّه نوع، پهنا، نرمی و زبری پارچه و غیر آن از اوصاف برطرف‌کننده
نیز باید معلوم باشد.
پیشین پارچه را
می‌دانستند؛ لیکن معاصران، آن را
مثلی می‌دانند. علّت آن این است که در گذشته چون پارچه با دست بافته می‌شد، پارچه‌های موجود کمتر به یکدیگر شباهت داشتند؛ ولی امروزه در پرتو ماشینی شدن دستگاه‌های بافندگی، پارچه‌های مشابه یکدیگر از لحاظ مواد اوّلیه و شکل، فراوان است.
در جریان
شفعه در مثل پارچه- که از اموال
منقول به شمار می‌رود- اختلاف است.
اگر در پارچه‌ی مشترک میان دو نفر- که با بریدن از ارزش آن کاسته نمی‌شود- یکی از آنان خواستار تقسیم آن باشد، دیگری حقّ
ندارد، و در صورت امتناع بر آن
می‌شود.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج۲، ص۲۳۹-۲۴۰.
