• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیه شفا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیه شفا بخش بودن قرآن براى مومنان را آیه شفاء گویند.




به آیه ۸۲ سوره اسراء "آیه شفاء" مى گویند: " و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین ولایزید الظالمین الاخساراً؛و آنچه از قرآن نازل مى کنیم که شفا و رحمت براى مؤمنان است و ستم گران را جز خسران (و زیان) نمى افزاید."



شفا معمولا در مقابل بیماری ها و عیب ها و نقص ها است ؛ بنابراین، نخستین کارى که قرآن در وجود انسان ها مى کند همان پاک سازى از انواع بیمارى هاى فکری و اخلاقی فرد و جامعه است.
قرآن نسخه شفابخشى است براى کسانى که مى خواهند با جهل، کبر، غرور، حسد، نفاق، عشق به دنیا و شهوت ها به مبارزه برخیزند. و نیز براى برطرف ساختن ضعف ها و زبونى ها و ترس هاى بى دلیل، و اختلاف ها و پراکندگى ها.



نامگذارى قرآن به شفا سه وجه دارد:

۳.۱ - هدایت مردم از ضلالت


یکى آن که دلیل نبوت و صدق ادعاى پیامبر( ص) مى باشد تا مردم از حیرت ضلالت به وسیله او هدایت یابند، همچون بیمار که از مرض شفا یابد.

۳.۲ - زایل کردن شک


وجه دوم آن که قرآن بیان است و ادله روشن که صاحب شک و شبهه چون در آن نظر کند به علم رسد و شک او زایل گردد.

۳.۳ - تبرک بودن


وجه سوم آن که مردم به قرآن تبرک مى کنند و از آن شفاء مى طلبند.



مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۲، ص۲۳۶.    
منصور، عبدالحمیدیوسف، نیل الخیرات فى القراءات العشرة، ج۱۳، ص۱۸۲.
فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیرالکبیر، ج۲۱، ص۳۴.


 
۱. اسراء/سوره۱۷،آیه۸۲.    




مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.    



جعبه ابزار