به آیه ۵۶ سوره احزاب "آیه صلوات " مى گویند: "ان الله و ملئکته یصلون على النبى یا أیها الذین ءامنوا صلوا علیه و سلموا تسلیماً ؛ خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى فرستند، اى کسانى که ایمان آورده اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملاً تسلیم (فرمان او) باشید.
" این آیه از علاقه خاص خداوند و فرشتگان به پیامبر(ص) سخن مى گوید و به مؤمنان نیز دستور مى دهد که به پیامبر درود فرستند؛ چرا که مقام پیامبر (ص) آن قدر والا است که آفریدگار جهان هستى و تمام فرشتگان بر او درود مى فرستند، از این رو سزاوار است مؤمنان نیز با این پیام جهان هستى هماهنگ شوند و بر او درود و سلام فرستند.
وقتى این آیه نازل شد، "کعب بن عجزه" از پیامبر(ص) سؤال کرد که سلام بر تو را مى دانیم، اما صلوات بر تو چگونه است ؟ پیامبر فرمودند بگویید: "اللهم صل على محمد و آل محمد...".
این آیه داراى یکى از محسنات بیانى است که به آن "صرف الخزانه " مى گویند، و منظور این است که لفظ متعدد المعنایى را بیاورند و به تناسب، معانى متعدد آن را اراده کنند.
مانند "صلوة" که در لغت به معناى دعا است و لیکن در این آیه " صلوة " از جانب خدا به معناى رحمت است و از سوى ملایکه به معناى استغفار و از طرف بندگان به معناى طلب رحمت است .
برخى گفته اند: هر چند صلاة از جانب خداوند به معناى رحمت است اما مراد از آن در این جا اعتنا و اشاره به شرف و بلندى مرتبت پیامبر(ص) است از این رو بزرگداشت خداوند در حق حضرت رسول (ص) با گفتن " ان الله و ملائکته یصلون على النبى " رساتر از بزرگداشت آدم با امر به سجده فرشتگان است .
