• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَعجاز (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




اَعجاز: (اَعْجازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ)
تعبیر به‌ «اَعجاز» جمع‌ «عجز» (بر وزن رجل) به معنای قسمت عقب یا پایین چیزی است؛ و تشبیه آنها به قسمت پایین نخل‌ها، به خاطر آن است که، به گفته بعضی باد به قدری شدید بود که نخست دست و سرهای آنها را کند و با خود برد و بعد بقیه بدن‌هایشان همچون نخل بی شاخ و برگ، از زمین کنده شده و به هر گوشه و کنار پرتاب می‌گشت؛ یا به خاطر آن است که باد آنها را با سر به زمین می‌کوبید، گردن‌ها می‌شکست، و سرها جدا می‌شد!



(تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ) (که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند! ).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: فاعل فعل «تنزع» ضمیری است که به کلمه ریح بر می‌گردد، و معنایش این است که باد انسان‌ها را از زمین می‌کند، و همچنین تنه‌های درخت خرما را از اعجاز آنها یعنی از پایین آنها می‌کند، و کلمه منقعر به معنای چیزی است که از ریشه کنده شود، و چیزی که از آیه استفاده می‌شود و باید خاطرنشان کرد این است که: قوم عاد مردمی قوی هیکل بوده‌اند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. قمر/سوره۵۴، آیه۲۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۴۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۴.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۵۰.    
۵. قمر/سوره۵۴، آیه۲۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۱۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۷۰-۷۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَعجاز»، ص۵۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قمر | لغات قرآن




جعبه ابزار