إِرهاص (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِرهاص: (سوره فیل)«ارهاص» به معنای
معجزاتی است که قبل از قیام
پیامبر واقع می‌شود، و زمینه ساز دعوت او است، این واژه در اصل به معنای
«پایه‌گذاری» و اولین ردیف سنگ و آجری است که در زیر دیوار می‌نهند، و به معنای آماده شدن و
«ایستادن» نیز آمده است.
(أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ • أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ • وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ • تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ • فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ) (آيا نديدى پروردگارت با فيل سواران
[لشكر
ابرهه كه براى نابودى
كعبه آمده بودند
] چه كرد؟! آيا نقشه آنها را در
ضلالت و تباهى قرار نداد؟! و بر سر آنها پرندگانى را گروه گروه فرستاد، كه با سنگ‌هايى از گل متحجّر آنان را هدف قرار مى‌دادند؛ سرانجام آنها را همچون كاه خورده شده و متلاشى قرار داد).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در این سوره به داستان
اصحاب فیل اشاره می‌کند، که از دیار خود به قصد تخریب کعبه معظمه حرکت کردند، و
خدای تعالی با فرستادن مرغ
ابابیل و آن مرغان با باریدن کلوخ‌های سنگی بر سر آنان هلاکشان کردند، و به صورت گوشت جویده‌شان کردند و این قصه از
آیات و
معجزات بزرگ الهی است، که کسی نمی‌تواند انکارش کند، برای اینکه تاریخ‌نویسان آن را مسلم دانسته، و شعرای دوران
جاهلیت در اشعار خود از آن یاد کرده‌اند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إِرهاص»، ص۳۷.
