ادات اسمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسماء شبیه حروف را ادات اسمی گویند.
«ادوات اسمی» به آن اسم‌هایی گفته می‌شود که به دلیل
تشابه به حروف، در زمره
ادات درآمده‌اند؛ مانند:
اسمی است برای
زمان ماضی ؛ مانند: (الا تنصروه فقد نصره الله اذ اخرجه الذین کفروا...)؛ «اگر او (
پیامبر ) را یاری نکنید قطعا
خدا او را یاری کرد هنگامی که کسانی که
کفر ورزیدند او را (از
مکه ) بیرون کردند».
اسمی است که در
وقت ملال و دل‌زدگی و
کراهت از چیزی
استعمال می‌شود؛ مانند:(... فلا تقل لهمآ اف...)؛ «به آنها (حتی) اوف مگو ».
اسمی است برای زمان
حاضر ؛ مانند: (الآن خفف الله عنکم...)؛ «اکنون
خدا بر شما
تخفیف داده ».
اسمی است که به معنای
تنزیه به کار می‌رود؛ مانند: (... قلن حاش لله ما علمنا علیه من سوء...)؛ «
زنان گفتند
منزه ست خدا ما گناهی بر او نمی‌دانیم».
ادات اسمی، در مقابل
ادات حرفی و
فعلی قرآن فراوانند، که برای رعایت
اختصار از ذکر همه آنها خودداری شده است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات اسمی».
