• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسباب رفع تعارض بدوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اسباب رفع تعارض بدوی به راه‌های بر طرف کردن تعارض ظاهری میان روایات اطلاق می‌شود.



اسباب رفع تعارض بدوی، به عواملی گفته می‌شود که باعث رفع تعارض بدوی از طریق جمع عرفی می‌گردد.


برخی از این عوامل عبارت است از:
۱. تخصیص ، یا تقدیم دلیل خاص بر عام، در تعارض به صورت عموم و خصوص ؛
۲. تقیید، یا تقدیم دلیل مقید بر مطلق ، در تعارض به صورت اطلاق و تقیید؛
۳. تقدیم دلیل حاکم بر محکوم، هنگام تعارض دلیل حاکم و محکوم؛
۴. تقدیم دلیل وارد بر مورود، هنگام تعارض دو دلیل وارد و مورود؛
۵. تقدیم نص بر ظاهر و اظهر؛
۶. تقدیم اظهر بر ظاهر.


در موارد نادر که دو دلیل قطعی الصدور تعارض می‌کنند، از طریق جمع عقلی و تأویل بردن، رفع تعارض می‌شود.


۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص (۲۱۳-۲۱۱).    
۲. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۷، ص (۱۷-۱۴).    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اسباب رفع تعارض بدوی».



جعبه ابزار