• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسم (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اسم به‌معنای نام و عنوان است و در علم فقه، در ابواب طهارت، نکاح، طلاق و یمین از از آن سخن به‌میان آمده است.



اسم لفظی است که بر چیزی که اسم بر او نهاده شده (مسمّی) دلالت کند مانند لفظ دیوار که بر معنای معروف دلالت دارد.


تمام احکام بر اسم، یعنی عنوان موضوع حکم مترتّب می‌شوند و با زایل شدن اسم و عنوان، حکم نیز زایل می‌شود بنابراین سگ- که نجس است- اگر استحاله شده و تبدیل به نمک شود پاک می‌گردد، زیرا عنوان نمک از عناوین نجس نیست.


اسم و عنوان هر چیزی موجب تعیّن و تشخّص آن می‌گردد، بنابراین در مواردی که تعیّن شرط است همچون زوجین در عقد ازدواج یا زوجه در طلاق، باید با اسم بردن یا اشاره یا توصیف، مشخص گردد.


احکامی بر اسم بار می‌شود که به آنها اشاره می‌شود.

۴.۱ - استحباب نام بردن

نوشتن اسم میّت و اسم پدرش بر روی جریدتین، کفن و قبر میّتو نیز بردن نام نوزاد و اسم پدرش هنگام ذبح عقیقه مستحب است.

۴.۲ - کراهت نام بردن

صدا کردن پدر و مادر به اسم مکروه است.

۴.۳ - بردن نام خداوند

بردن نام خداوند در آغاز کارها مستحب و از شرایط صحّت ذبح، نحر و صید حیوان خشکی است.

۴.۴ - نهادن نام نیک بر فرزندان

نهادن نام نیک بر فرزندان از حقوق آنان بر پدر است.


۱. شرائع الاسلام ج۲، ص۴۸۷.    
۲. الحدائق الناضرة ج۵، ص۱۹۸.    
۳. الحدائق الناضرة ج۱۱، ص۳۹۸.    
۴. العروة الوثقی ج۱، ص۱۵۷.    
۵. جواهر الکلام ج۲۹، ص۱۵۷.    
۶. جواهر الکلام ج۳۲، ص۱۰۶.    
۷. مستند الشیعة ج۱۶، ص۱۰۲.    
۸. العروة الوثقی ج۱، ص۴۱۷.    
۹. العروة الوثقی ج۱، ص۴۴۳.    
۱۰. تحریر الوسیلة ج۱، ص۹۲.    
۱۱. وسائل الشیعة ج۲۱، ص۴۲۸.    
۱۲. وسائل الشیعة ج۲۱، ص۵۰۵.    
۱۳. وسائل الشیعة ج۱، ص۴۲۳.    
۱۴. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۱۳.    
۱۵. جواهر الکلام ج۳۱، ص۲۵۳.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۱۵-۵۱۶.    



جعبه ابزار