پایه‌های اعتقادی دین را اصول دین گویند. از این عنوان در باب اجتهاد و تقلید و طهارت، سخن رفته است.
عنوان اصول دین- در مقابل فروع دین- اصطلاحی کلامی است و به ارکان اعتقادی- که اساس دین را تشکیل می‌دهند و مسلمانی بدون اقرار به آن‌ها تحقّق نمی‌یابد و انکار هر یک از آن‌ها موجب کفر می‌شود- اطلاق می‌گردد.
عدل به معنای آن است که افعال خداوند متعال از سر دادگری و شایستگی است و به هیچ کس ستم نمی‌کند و هر چیزی را در جای خویش نگه می‌دارد و با هر موجودی، چنانکه شایسته‌است رفتار می‌کند.
