• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امداد با چشمه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پروردگار در قرآن کریم فرموده است که قوم عاد را نعمت چشمه یاری فرموده است.



خداوند به قوم عاد، با چشمه سارها امداد کرد.
کذبت عاد المرسلین• اذ قال لهم اخوهم هود الا تتقون• واتقوا الذی امدکم بما تعلمون• امدکم بانعـم وبنین• وجنـت وعیون (عاديان پيامبران خدا را تكذيب كردند •آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت آيا پروا نداريد •و از آن كس كه شما را به آنچه مى‌ دانيد مدد كرد پروا داريد •شما را به (دادن) دامها و پسران مدد كرد •و به (دادن) باغها و چشمه ‌ساران.)

۱.۱ - اعمال قوم عاد

«اكنون نوبت به قوم «عاد» و پيامبرشان «هود» عليه السلام مى‌رسد، چهارمين پيامبرى كه در اين سوره مطرح گرديده است، در اين آيات گوشه‌اى از زندگی و سرنوشت آنها و درس‌هاى عبرتى را كه در آن نهفته است، ضمن هيجده آيه بيان مى‌كند.
قوم «عاد»، چنان كه قبلًا هم گفته‌ايم، جمعيتى بودند كه در سرزمين « احقاف » در ناحيه «حضرموت»، از نواحى « یمن »، در جنوب جزيره «عربستان » زندگى داشتند.
«قوم سركش عاد- چنان كه قرآن مى‌گويد:- فرستادگان خدا را تكذيب كردند» «كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ».
گرچه آنها تنها «هود» عليه السلام را تكذيب كردند، اما چون دعوت هود دعوت همه پيامبران بود در واقع همه انبیاء را تكذيب كرده بودند.»

۱.۲ - مدد

«راغب مى گوید کلمه ((مد)) در اصل به معناى کشیدن است ، ولى در یارى هم استعمال مى شود، میگویند: ((امددت الجیش بمدد و الانسان بطعام - من لشکر را به مدد یارى کردم و فلانى را به اطعام مدد دادم )) و بیشتر موارد استعمال امداد در محبوب است ، به خلاف کلمه ((مد)) که بیشتر در مکروه استعمال مى شود، همچنان که هر دو کلمه در قرآن کریم آمده ، یک جا فرموده : ((و امددناهم بفاکهة - ایشان را با میوه مدد دادیم ))، جاى دیگر مى فرماید: ((و نمد له من العذاب مدا - براى او از عذاب دنبالهاى که خود مى دانیم درست مى کنیم.
جمله ((و اتقوا الذى امدکم ...)) در معناى تعلیق حکم به وصف است ، که خود علیت آن وصف را مى رساند و معنایش این است که بپرهیزید از خدایى که شما را با نعمتهاى خود مدد مى دهد، چرا بپرهیزید؟ براى همین که شما را مدد مى دهد، پس بر شما واجب است که شکرش را به جاى آرید و نعمتهایش را در آنجا که باید مصرف کنید، مصرف نمایید، نه اینکه به آن اتراف و استکبار بورزید، چون کفران نعمت ، غضب و عذاب خداى را به دنبال دارد، همچنان که فرمود: ((لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابى لشدید))
و آنگاه اجمالى از نعمتها را ذکر کرده ، در اول فرموده : ((امدکم بما تعلمون - شما را مدد داد به آنچه خودتان مى دانید))، آنگاه همان اجمال را تفصیل داده ، بار دوم فرمود: ((امدکم باموال و بنین و جنات و عیون )).»


۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۳.    
۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۴.    
۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۳۲ - ۱۳۴.    
۴. تفسیر مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۷، ص۳۴۳.    
۵. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۵، ص۳۱۷-۳۱۸.    
۶. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۵، ص۴۲۲-۴۲۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «امداد با چشمه».    



جعبه ابزار