بضع اصلی کریمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بضاعت -->ابضاع
بضع
بُضْع:شرمگاه زن.
بضع بر شرمگاه زن به لحاظ آنکه از آن استمتاع(-->استمتاع)برده می‌شود و نیز بر عقد نکاح به لحاظ سبب بودن آن برای حلّیت استمتاع اطلاق شده است. البتّه بیشتر موارد کاربرد آن همان معنای نخست است.
از این عنوان در بابهای حج، جهاد، صلح،
عاریه ،
نکاح ، طلاق،
غصب و حدود سخن رفته است.
اسباب انتفاع از بضع:عقد نکاح(-->ازدواج)، ملک یمین(-->ملک یمین)و تحلیل(-->تحلیل)اسباب حلّیت انتفاع از بضع (فرج) هستند.
ضمان بضع:بضع زن، مال شمرده نمی‌شود. از این‌رو، نه به ورثه منتقل می‌شود
و نه قابل اجاره و عاریه دادن و فروختن است.
بنابر این اگر کسی کنیزی را غصب کند و مولا را از
استمتاع او محروم سازد، ضامن منافع استیفا نشده نیست،
ولی انتفاع از بضع ضمان‌آور است. از این‌رو، اگر غاصب، کنیز را وطی کند ضامن مهر المثل(-->
مهر المثل )او است
و نیز اگر مردی زنی را به شبهه وطی نماید مهر المثل او را باید بپردازد(-->آمیزش به شبهه).
مرد با عقد ازدواج، مالک حقّ انتفاع از بضع همسر خویش می‌شود. بنابر این اگر کسی کاری کند که این حق از شوهر سلب شود مانند آنکه زنی همسر خرد سال مردی را شیر دهد به‌گونه‌ای که موجب بطلان عقد نکاح گردد ضامن مهر المثل آن زن است که باید به شوهر بپردازد.
