مفضل گويد: شنيدم امام صادق (عليه‌السّلام) فرمود: همانا براى صاحب اين امر، خانه‌اى است كه بدان بيت الحمد مى‌گويند. در آن، چراغى هست كه از هنگام ولادت روشنى مى‌بخشد و تا روزى كه با شمشيرقيام مى‌كند، خاموش نخواهد شد. («انّ لصاحب هذا الامر بيتا يقال له بيت الحمد فيه سراج يزهر منذ ولد الى يوم يقوم بالسّيف لايطفأ»
) جايگاه اين خانه و چگونگى روشنايى آن، به روشنى بيان نشده است؛ ولى احتمال مى‌رود مقصود، معنايى كنايى باشد يعنى با ولادت آخرين حجّت الهى، چراغهدايت بشر با فروغى هرچه بيشتر، به پرتوافشانى پرداخته و زمين را از نور وجود خود آكنده ساخته است. اين روايت با همين مضمون از امام باقر (عليه‌السّلام) نيز نقل شده است.
