• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تجاوزگری جالوت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جالوت با لشکرکشی و حمله به سزمین بنی اسرائیل، شروع کننده جنگ و تجاوز بود.



جالوت به سرزمین بنی اسرائیل حمله کرد و آن را اشغال کرد.
الم تر الی الملا من بنی اسرءیل من بعد موسی اذ قالوا لنبی لهم ابعث لنا ملکـا نقـتل فی سبیل الله قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال الا تقـتلوا قالوا وما لنا الا نقـتل فی سبیل الله وقد اخرجنا من دیـرنا وابنائنا... • فهزموهم باذن الله وقتل داوود جالوت وءاته الله الملک والحکمة...(آيا از (حال) سران بنى اسرائيل پس از موسى خبر نيافتى آنگاه كه به پيامبرى از خود گفتند پادشاهى براى ما بگمار تا در راه خدا پيكار كنيم (آن پيامبر) گفت اگر جنگيدن بر شما مقرر گردد چه بسا پيكار نكنيد گفتند چرا در راه خدا نجنگيم با آنكه ما از ديارمان و از (نزد) فرزندانمان بيرون رانده شده ‌ايم پس هنگامى كه جنگ بر آنان مقرر شد جز شمارى اندك از آنان (همگى) پشت كردند و خداوند به (حال) ستمكاران داناست •پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و داوود جالوت را كشت و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت و از آنچه مى‌ خواست به او آموخت و اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى‌ كرد قطعا زمين تباه مى‌ گرديد ولى خداوند نسبت به جهانيان تفضل دارد.)
«همان طور كه قبلًا اشاره شد، اين آيه ، اشاره به جمعيت زيادى از بنى‌اسرائيل مى‌كند كه يك صدا از پيامبر خويش، تقاضاى امير و رهبرى كردند، تا بتوانند به فرماندهى او با «جالوت» كه تمام حيثيت دينى، اجتماعى و اقتصادى آنها را به خطر افكنده بود پيكار كنند.
قابل توجه اين كه: آنها براى رفع تجاوز دشمن كه ايشان را از سرزمينشان بيرون رانده بود، مى‌خواستند مبارزه كنند، در عين حال، نام آن را فى سبيل اللَّه (در راه خدا گذاردند) از اين تعبير، روشن مى‌شود: آنچه به آزادى و نجات انسان‌ها از اسارت و رفع ظلم كمك كند، «فى سبيل اللَّه» محسوب مى‌شود.»


دفع تجاوز جالوت و سپاه وی، به دست طالوت و همراهانش، از آیات خداوند می باشد.
فلما فصل طالوت بالجنود... • فهزموهم باذن الله وقتل داوود جالوت... • تلک ءایـت الله...(و چون طالوت با لشكريان (خود) بيرون شد گفت‌ خداوند شما را به وسيله رودخانه‌ اى خواهد آزمود پس هر كس از آن بنوشد از (پيروان) من نيست و هر كس از آن نخورد قطعا او از (پيروان) من است مگر كسى كه با دستش كفى برگيرد پس (همگى) جز اندكى از آنها از آن نوشيدند و هنگامى كه (طالوت) با كسانى كه همراه وى ايمان آورده بودند از آن (نهر) گذشتند گفتند امروز ما را ياراى (مقابله با) جالوت و سپاهيانش نيست كسانى كه به ديدار خداوند يقين داشتند گفتند بسا گروهى اندك كه بر گروهى بسيار به اذن خدا پيروز شدند و خداوند با شكيبايان است •پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و داوود جالوت را كشت و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت و از آنچه مى‌ خواست به او آموخت و اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى‌ كرد قطعا زمين تباه مى‌گرديد ولى خداوند نسبت به جهانيان تفضل دارد •اين(ها) آيات خداست كه ما آن را بحق بر تو مى ‌خوانيم و به راستى تو از جمله پيامبرانى.)
« نظام اجتماع انسانى نیز چنین است ، اگر بر پایه تاثیر و تأثر و غلبه و دفع قرار نمى گرفت ، اجزاى این نظام به هم مرتبط نمى شد، و در نتیجه اصلا نظامى برقرار نمى گشت ، و سعادت نوع باطل مى شد.
به شهادت اینکه ، اگر فرض کنیم که چنین دفعى در نظام بشر نمى بود، یعنى بعضى بر بعض دیگر غلبه ننموده و اراده خود را بر او تحمیل نمى کرد، آن وقت هر فردى از افراد اجتماع کارى که خودش ‌ مى خواست مى کرد، هر چند که با منافع دیگران منافات داشته باشد، (حال چه آن کار مشروع باشد و چه نامشروع ، فعلا در مشروع و نامشروع بودن آن نظرى نداریم ) و آن دیگرى نمى توانست او را از آن کار منصرف کرده و به کارى وادارد که منافی با منافع خودش نباشد، این وضع را درباره تمامى افراد در نظر بگیر، آن وقت خواهى دید که دیگر هیچ وحدتى بین اجزاى اجتماع پیدا نمى شود، و اجتماعى هم که فرضا قبلا بوده متلاشى مى گردد.»


دفع تجاوز جالوتیان، از جانب طالوت و همراهانش، سبب دفع فساد در جامعه آن روز شد.
فلما فصل طالوت بالجنود... • فهزموهم باذن الله وقتل داوود جالوت وءاتـه الله الملک والحکمة وعلمه مما یشاء ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض...(و چون طالوت با لشكريان (خود) بيرون شد گفت‌ خداوند شما را به وسيله رودخانه‌ اى خواهد آزمود پس هر كس از آن بنوشد از پيروان من نيست و هر كس از آن نخورد قطعا او از (پيروان) من است مگر كسى كه با دستش كفى برگيرد پس (همگى) جز اندكى از آنها از آن نوشيدند و هنگامى كه (طالوت) با كسانى كه همراه وى ايمان آورده بودند از آن (نهر) گذشتند گفتند امروز ما را ياراى ( مقابله با) جالوت و سپاهيانش نيست كسانى كه به ديدار خداوند يقين داشتند گفتند بسا گروهى اندك كه بر گروهى بسيار به اذن خدا پيروز شدند و خداوند با شكيبايان است •پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و داوود جالوت را كشت و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت و از آنچه مى‌ خواست به او آموخت و اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى‌ كرد قطعا زمين تباه مى‌ گرديد ولى خداوند نسبت به جهانيان تفضل دارد.)
«همه مى دانند که منظور از فساد زمین ، فساد سکنه زمین است ، یعنى فساد ا جتماع انسانى ، البته اگر به دنبال فساد اجتماع ، خود کره زمین هم فاسد شود، این فساد به تبع منظور آیه مى شود، نه بالذات ، و این خود یکى از حقایق علمى است که قرآن از آن پرده بردارى کرده است .»


۱. بقره/سوره۲، آیه۲۴۶.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۵۱.    
۳. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص۲۷۶.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۴۹.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۵۱.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۲۵۲.    
۷. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۴۴۴-۴۴۵.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۲۴۹.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۲۵۱.    
۱۰. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۴۴۴.    
۱۱. تفسیر مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۲، ص۱۵۲.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تجاوزگری جالوت».    



جعبه ابزار