در معاملاتى همچون بیع، عوضین (کالا و بهاى آن) بايد معلوم و مشخّص باشند؛ ازاينرو كالايى كه به وزن، تعيّن و تشخص پيدا مىكند بايد مقدار آن به لحاظ وزن معلوم باشد وگرنه معاملهباطل خواهد بود. سنگى كه كالا با آن وزن مىشود بايد- هرچند نزد متعاملين- معلوم و شناخته شده باشد و سنجش كالا با سنگ ناشناخته از حيث وزن باطل است.
چنانچه پس از معامله معلوم شود وزن سنگ ترازو از مقدار مشخص کمتر بوده- مثلا سنگ یك کیلویى نهصد گرم بوده- فروشندهکالا و نیز خریدار- در صورتى که بهاى کالا نیز وزنى باشد- نسبت به آن مقدار ضامن است.
از آداب تجارت آن است که فروشنده هنگام توزین کالا رعایت حال خریدار را نموده،کفه او را مقدارى سنگین کند.خریدار نیز هنگام خریدکالا مقدارى از حق خودکمتر بگیرد.
