تغلیب یعنی غلبه دادن حکمى بر حکمى دیگر در یک موضوع.از آن در بابهایى نظیر طهارت، نکاح، تدبیر، صید و ذباحه و لقطه سخن رفته است.
مهمترین موارد تغلیب در فقه عبارت است از:
لیکن در مواردى به آن عمل شده است، مانند مورد شبهه محصوره همچون اشتباه آبى بین آبغصبی و آب مباح که بنابر مشهور از هر دو باید اجتناب کرد. یا اشتباه گوشتى، بین گوشتتذکیه شده و غیر آن که اجتناب از آن بنابر قول مشهور واجب است. هنگام شک در تذکیه به جهت شک در تحقّق شرایط آن در شبهه موضوعى اجتناب از گوشت مشکوک التذکیه واجب است.
