تشویقها و توصیه و تاکیدهای پیامیر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم در باره قرائت و حفظ و تعلیم و تعلم قرآن باعث شد که صحابه بر حفظ قرآن اهتمام ورزند، اما نسبت به اسامی و تعداد کسانی که در زمان پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم حافظ و جامع همه قرآن بودند، روایات موجود، نام کامل همه آنا را در بر ندارند.
این صورتهای موجود معمولا دو نوع از حافظان را در بر دارند: آنها که تمام قرآن را کمابیش از حفظ داشتند، و آنها که علاوه بر این، از طرف پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلّم مامور به تدریس قرآن هم بودهاند. مثلا در حدیثی آمده که پیامبر فرمود: قرآن را از چهار نفر فرا یگیرید: عبدالله بن مسعود ، سالم مولی ابن حذیفه ، معاذ بن جبل و ابی بن کعب . اما این حدیث دلالت ندارد که معلمان قرآن منحصر در این چهار نفر هستند، و شاید منظور این بوده که در جمع صحابه در مدینه این چهار نفر (دو تن از مهاجران و دو تن از انصار ) مامور آموزش قرآن بودهاند. و اما در مورد آنچه بخاری از انس بن مالکخادمرسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلّم نقل میکند که: "وفات یافت نبی صلیاللهعلیهوآلهوسلّم و قرآن را جمع نکردند مگر چهار نفر: ابی بن کعب، معاذ بن جبل، زید بن ثابت و ابوزید "، صاحبنظران این امر را مخالف واقع دانسته و در توجیه آن مطالب مختلفی ذکر کردهاند.