• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


شرافت خانوادگی را حَسَب گویند. از آن به مناسبت در باب حج، تجارت و نکاح سخن گفته‌اند.



از شرافت و نجابت خانوادگی پدران و آنچه مردم از مفاخر آنان می‌شمارند، حسب تعبیر می‌شود.
[۱] مجمع البحرین، واژۀ «حسب» ج۱، ص۵۰۶.    



فخر کردن به حسب یا نسب خود، چنانچه مستلزم تحقیر دیگران باشد، حرام است.
[۲] المعتمد فی شرح المناسک ج۴، ص۱۵۵.



به خدمت ‌گرفتن کسی که به جهت حسب و نسب، اکرام وی لازم است- مانند سادات- مکروه می‌باشد.
[۳] جواهر الکلام ج۲۲، ص۴۶۷.    



از شرایط ازدواج، کفو بودن زن و مرد در دین است؛ بدین معنا که اگر زن مسلمان است، شوهر وی نیز باید مسلمان باشد؛ لیکن کفو بودن آن دو، در شرافت خانوادگی (هم سطح بودن موقعیت اجتماعی دو خانواده) شرط نیست.
[۴] جواهر الکلام ج۳۰، ص۱۰۶-۱۱۰.    



از مصادیق تدلیس که موجب ثبوت خیار در عقد نکاح می‌گردد این است که یکی از دو زوج به دروغ مدّعی حسب عالی برای خود باشد، به شرط آنکه به گونۀ شرط یا وصف در عقد نکاح ذکر شود.
[۵] هدایة العباد (گلپایگانی) ج۲، ص۳۵۷.
[۶] مهذّب الاحکام ج۲۵، ص۱۳۵.


 
۱. ↑ مجمع البحرین، واژۀ «حسب» ج۱، ص۵۰۶.    
۲. ↑ المعتمد فی شرح المناسک ج۴، ص۱۵۵.
۳. ↑ جواهر الکلام ج۲۲، ص۴۶۷.    
۴. ↑ جواهر الکلام ج۳۰، ص۱۰۶-۱۱۰.    
۵. ↑ هدایة العباد (گلپایگانی) ج۲، ص۳۵۷.
۶. ↑ مهذّب الاحکام ج۲۵، ص۱۳۵.



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۲۹۹.    




جعبه ابزار