• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حشر(فرهنگ)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حشر به معنای گرد آوردن خلایق، و از نام‌های قیامت است که دو بار در قرآن آمده است.


کلمات هم‌خانواده آن حدود سی بار در قرآن ، برای قیامت به کار رفته‌اند. «حشر» به معنای برانگیختن، زنده کردن، گرد آوردن و راندن است.
[۱] پیام قرآن، ج۵، ص۳۸.
[۲] دائرة المعارف تشیع، ج۹، ص۳۹۰.
[۳] نثر طوبی، ج۲- ۱، ص۱۷۴.
مراد از حشر این است که خداوند در قیامت، خلایق را گرد هم می‌آورد.
[۴] معارف و معاریف، ج۲، ص۷۶۰.


حشر اجساد و چگونگی آن، از مسائل کلامی است که متکلمان و فلاسفه مسلمان بدان می‌پردازند و بیان می‌کنند که خداوند در قیامت کبری، انسان‌ها را زنده می‌سازد و به حساب می‌کشد و جزای هر کس را می‌دهد.
[۵] فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۷۳۶.
حالات آدمیان هنگام حشر در قیامت گوناگون است. در قرآن کریم آمده است که برخی مردم، نابینا محشور می‌شوند و این بدان سبب است که در دنیا به آیات الهی نظر نکرده‌اند و نشانه‌های قدرت خداوند را به فراموشی سپرده‌اند.
[۶] طه/سوره۲۰، آیه۱۲۶- ۱۲۴.    


همچنین در روایت است که برخی مردم به صورت‌هایی محشور می‌شوند که بوزینه و خوک پیش آنان، زیبارویند.
[۷] نثر طوبی، ج۱و۲، ص۱۷۵.
از قرآن کریم برمی آید که در قیامت حتی حیوانات نیز محشور می‌شوند.
[۸] انعام/سوره۶، آیه۳۸.    
[۹] المیزان، ج۷، ص۸۲.    
[۱۰] تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۲۳.    
نه تنها انسان و حیوان به حشر می‌آیند که آسمان‌ها و زمین و آفتاب و ماه و ستارگان و حتی آنچه مشرکان، شریک خدا پنداشته‌اند نیز محشور می‌شوند.
[۱۱] المیزان، ج۷، ص۷۶.    
در آن روز، جامدات نیز زنده می‌شوند و به سخن می‌آیند و گواهی می‌دهند.
[۱۲] نثر طوبی، ج۲- ۱، ص۱۷۵.


۱. ↑ پیام قرآن، ج۵، ص۳۸.
۲. ↑ دائرة المعارف تشیع، ج۹، ص۳۹۰.
۳. ↑ نثر طوبی، ج۲- ۱، ص۱۷۴.
۴. ↑ معارف و معاریف، ج۲، ص۷۶۰.
۵. ↑ فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۷۳۶.
۶. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۱۲۶- ۱۲۴.    
۷. ↑ نثر طوبی، ج۱و۲، ص۱۷۵.
۸. ↑ انعام/سوره۶، آیه۳۸.    
۹. ↑ المیزان، ج۷، ص۸۲.    
۱۰. ↑ تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۲۳.    
۱۱. ↑ المیزان، ج۷، ص۷۶.    
۱۲. ↑ نثر طوبی، ج۲- ۱، ص۱۷۵.


فرهنگ شیعه، ج۱، ص۲۲۸، برگرفته از مقاله«حشر».    



جعبه ابزار