خوک
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خوک یا همان خنزیر حیوان معروفی است که از احکام آن در بابهاى
طهارت،
صلات،
تجارت،
رهن،
وقف،
وصيت،
نکاح و
اطعمه و اشربه سخن گفتهاند.
خوکى که در خشکى زيست دارد از
مسخ شدگان
و
نجس است؛
حتّى بنابر قول
مشهور،
مو و
ناخن آن نيز که فاقد
حيات است، نجس مىباشد.
چنان که نيم خورده خوک نيز نجس و
خوردن آن حرام است.
در اينکه
استحاله (تبديل شدن به مثل
نمک) موجب طهارت آن مىشود يا نه، اختلاف است.
خوک دريايى بنابر قول مشهور پاک،
ليکن
حرام گوشت است.
در صورت تماس بدن يا لباس کسى با خوک به
شرط خشک بودن هر دو، مشهور
متأخران قائل به
استحباب آب پاشيدن بر محل
تماس شدهاند. از برخى
قدما وجوب آن نقل شده است.
ظرفى که خوک از آن نوشيده يا آب دهانش در آن ريخته شده، بنابر مشهور يا مشهور متأخران، با هفت بار شستن پاک مىشود. برخى قدما با الحاق خوک به سگ، يک بار خاک مالى و دوبار
شستن را لازم دانستهاند.
اگر خوک با حيوانى
آميزش کند و بچهاى متولد گردد، اسم هر يک که بر آن صادق باشد،
حکم همان را دارد؛ ليکن اگر آن
حيوان نيز
نجس العين باشد مانند
سگ، بنابر قول برخى، بچه نيز نجس خواهد بود، هرچند اسم هيچ يک بر آن صادق نباشد.
خون کمتر از اندازه
درهم در
نماز بخشوده است. در اينکه بخشودگى شامل
خون حيوان نجس العين مثل خوک نيز مىشود يا نه، اختلاف است
خوک براى
مسلمان ماليت ندارد؛ از اين رو، قابل
تمليک و
تملک نيست
و
تلف کردن آن
ضمانت ندارد؛
چنان که
گرو گذاشتن
و
وقف کردن آن از سوى مسلمان
و نيز وصيت به آن براى مسلمان
صحيح نيست؛
ليکن
وقف آن از سوى
کافر، همچنين وصيت به آن براى هم کيش خود
صحيح است.
نگهدارى آن نيز براى مسلمان
حرام است.
بنابر قول به
صحت ازدواج مرد مسلمان با
اهل کتاب ، در صورت
ازدواج، مرد مىتواند
همسر کتابى خود را از
خوردن گوشت خوک
منع کند.
اگر مسلمانى
مهر همسرش را خوک قرار دهد، در اينکه
عقد نکاح باطل مىشود يا نه، اختلاف است. مشهور قائل به
صحت عقد اند و در صورت
دخول،
مهر المثل بر عهده
زوج ثابت مىگردد. برخى، قائل به پرداخت
قيمت خوک بر
زوج شدهاند؛
ليکن اگر
مرد و
زن کافر باشند، مهر قرار دادن خوک اشکالى ندارد.
حيوان حرام گوشت با
تذکیه پاک مىشود؛ ليکن خوک به
دليل نجس العين بودن تذکیه پذير نيست؛ بدين معنا که بدنش با تذکیه پاک نمىگردد.
تذکیه پذير بودن حيوان دريايى
حرام گوشت، همچون خوک دريايى اختلافى است.
حيوان حلال گوشتى که از
شير خوک
تغذيه کرده، چنانچه در حدّى باشد که بر اثر آن استخوانهايش محکم شده و گوشت در بدنش روييده باشد، گوشت و
نسل آن
حرام خواهد بود. اگر در اين حدّ شير نخورده باشد،
خوردن گوشت آن
مکروه و
استبراء آن به مدت هفت روز مستحب است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام ج۳، ص ۵۳۲