حففنا (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَفَفْنا: (وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ) از مادّه «
حفّ» به معنى «
پوشانيدن و نيز پيرامون چيزى را فراگرفتن» است.
«
راغب» در کتاب «
مفردات» پيرامون مادّۀ «
حفّ» در جملۀ «
حففنا» مىگويد:
(... وَ حَفَفْنٰاهُمٰا بِنَخْلٍ..) يعنى «... و گرداگرد آن دو باغ را از نخل پوشانيديم...». و نيز مىگويد:
فُلانٌ فى حَفَفٍ مِنَ العِيْشِ،
کنایه از اين است كه «فلانى در
مضیقه و سختى
زندگی است و گويى آسايش زندگى از او دورى كرده است»
بخلاف كسى كه در معنى عبارت فوق مىگويد: «زندگى، او را احاطه كرده و او در ميان عيش و زندگى است»
به موردی از کاربرد حَفَفْنا در
قرآن، اشاره میشود:
(وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَيْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعًا) «اى
پیامبر براى آنان مثلى بزن: دو مردى، كه براى يكى از آنها دو باغ از انواع انگورها قرار داديم؛ و گرداگرد آن دو باغ را با درختان نخل پوشانديم؛ و در ميان آن دو، كشتزارى پر
برکت قرار داديم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اينكه فرمود:
(وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ) يعنى ما درختهاى خرما را دور آن باغ قرار داديم. و اينكه فرمود:
(وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً) يعنى ما ميان و فاصله دو باغ را
زراعت قرار داديم، و به وسيله اين زمينهاى زراعتى دو باغ مذكور به هم وصل مىشوند، و با يک نظام اداره مىشدند، و مجموع اين دو باغ و زمينهايش هم ميوه صاحبش را تامين مىكرده و هم آذوقهاش را.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « حَفَفْنا »، ص ۵۴۱.