حوض کوثر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
"
كوثر" بر وزن "فوعل" وصفى است كه از "
كثرت" گرفته شده و به معناى "
خير كثير و فراوان" مىباشد. گسترهى معنايى اين واژه چنان وسيع و جامع است كه مصاديق بىشمارى از جمله "
خير بى نهايت" را نيز مىتواند شامل شود.
براى واژهى "
كوثر" كه در
سوره مباركه
كوثر آمده است، در
تفاسير شيعه و
تفاسیر سنى معانى بسيارى براى "
كوثر" ذكر شده است كه جملگى، از مصاديق همين
خير كثير مىباشند؛ مصاديقى چون:
۱. حوض و نهر كوثر...، ۲. مقام
شفاعت كبرى در
روز قيامت، ۳.
نبوت، ۴.
حكمت و
علم، ۵.
قرآن، ۶. كثرت اصحاب و پيروان، ۷. كثرت
معجزات، ۸. كثرت
علم و
عمل، ۹.
توحيد و ابعاد آن، ۱۰.
نعمت‌هاى خدا به
پيامبر (ص) در
دنيا و
آخرت، ۱۱. نسل كثير و ذريه فراوان كه در گذر
زمان باقى بمانند.
بىترديد اين فراوانى ذريه و باقى ماندن
نسل پیامبر (ص) از وجود دختر والا گهر ايشان،
فاطمه ی
زهرا (س) نشأت گرفته است. پس بارزترين مصداق "
كوثر" وجود مبارك
حضرت زهرا (س) مىباشد. بيانگر اين حقيقت و شاهد اين واقعيت، شأن نزول و سياق آيات
سوره كوثر مىباشد . آرى وجود
فاطمه (س) منبع
خير كثير است كه هم باعث ماندگارى
رسالت پيامبر (ص) تا روز
رستاخيز شده است و هم عامل
جاودانگى نسل پاك او.
از اين رو، با استناد به
روايات مربوط به حوض كوثر و
شأن نزول سوره كوثر و متن و سياق
آيات، مىتوان نتيجه گيرى نمود: "
كوثر" داراى دو مصداق بارز، يكى در
دنيا و يكى در
آخرت است. مصداق دنيوى آن كه همان "
كوثر محمدى" است،
فاطمه ی
زهرا (س) است كه منشأ اولاد و ذريه و نسل پاك پيامبر (ص) است، كه ايشان و ذريهى او مردم را در
دنيا از
معارف و
اخلاق و
احكام و آداب الاهى سيراب نمودهاند و مصداق ديگر آن كه "
كوثر بهشتى" است، حوضى در بهشت است كه
على (ع) و ديگر
امامان معصوم عليهم السلام ساقى آن مىشوند و كام تشنگان رهيده از
صحراى محشر را سيراب مىنمايد.
توصيفات حوض كوثر از زبان
رسول الله (ص): حوض كوثر نهرى است داراى خير كثير در
بهشت كه از حوضى مىريزد و اطراف آن به عدد ستارگان
آسمان، ظروفى چيده شده است و امت من پس از ورود به
بهشت بر آن وارد مىشوند. در پيش من حوضى است به وسعت مدينه تا يمن يا وسعت مدينه تا عمان. كنارههاى آن از طلا است و
شراب (نوشيدنى) آن از برف و شير، سفيدتر و از عسل شيرينتر و از مِشك خوشبوتر است و بر سنگهاى بزرگ
لؤلؤ و
مرجان جارى مىشود. هركس از آن بنوشد، هرگز تشنگى بر او عارض نشود و اولين كسانى كه بر آن وارد مىشوند،
مهاجران (از مكه به مدينه) فقير مىباشند. والى و ساقى آن، مولا،
اميرالمؤمنين،
على (ع) است.
مؤمنان پس از نوشيدن از
آب كوثر اطراف
پيامبر (ص) جمع شده و از ديدار يكديگر خشنود مىشوند.
چشمه‌ى كوثر از
ساق عرش است كه آن جا منزلگاه اوصيا (ع) و شيعيان ايشان است و از آن جا با دو ناودان به حوض ريخته مىشود و سپس با دو نهر در
بهشت جريان مىيابد. براى هر پيامبرى در
بهشت نهرى است كه به خاطر
كثرت وارد شوندگان بر حوضشان بر يكديگر مباهات مىكنند، لكن من اميدوارم كه وارد شوندگان بر حوضم بيشتر از سايرين باشد.
اميرمؤمنان، (ع) فرمودند: "حوض كوثر ما مملوّ است و در آن دو نهر مىريزد از
بهشت، يكى از چشمه‌ى تسنيم و ديگرى از چشمه‌ى معين".
و در حديث معتبر،
امام صادق (ع) فرمودند: كسى كه به درد آيد دل او از براى
مصيبت ما، فرحناك مىشود در وقتِ مردن، فرحى كه هرگز از دل او بيرون نمىرود تا در حوض كوثر بر ما وارد شود و كوثر خوشحالى مىكند؛ چون دوست ما بر او وارد مىشود. حتى آن كه به او مىچشاند از
لذت انواع خوردنىها كه نمىخواهد از آن جا به جاى ديگر رود. هر كه از آن يك شربت بياشامد، هرگز تشنه نشده و بعد از آن هيچ گاه تعب نكشد. و آن به سردى
كافور و بوى
مشك و طعم
زنجيل است و از
عسل شيرينتر و از مسكه نرمتر و از آب ديده صافتر و از عنبر خوشبوتر مىباشد. واز چشمه‌ى تسنيم
بهشت بيرون مىآيد. بر
نهرهاى بهشت همه مىگذرد و بر روى سنگ ريزهى مرواريد و ياقوت جارى مىشود و... . و هر ديدهاى كه در مصيبت ما بگريد، البته شاد و خوشحال گردد به نظر كردن به كوثر، و آب مىدهند از آن همهى دوستان ما را، اما به قدر محبت و متابعت ما، از آن
لذت مىبرند و هر كه محبتش بيشتر است، لذتش بيشتر خواهد بود،... .
شايان ذكر است كه بدون شك
دوازده امام معصوم عليهم السلام، همگى در
روز قيامت، ساقى حوض كوثرند. چنان كه از
احاديث و براهين ظاهر است و
سيدالشهداء (ع) فرمودند: "و نحن وُلاة الحوض نسقى وُلاتنا؛ ماييم صاحبان حوض كوثر، سيراب مىنماييم دوستان خود را".
اسلام کوئیست،رواق اندیشه
