• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت خدا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیات بسیاری از قرآن کریم حکمت خداوند را همراه با عزت و علم الهی مطرح می کند به آنها اشاره خواهیم نمود.



آیات بسیاری از قرآن کریم حکمت خداوند را آمیخته با عزت او مطرح می‌کند است.
"... العزیز الحکیم. تو توانا و حکیمی "
نیز

۱.۱ - معنای عزت

" عزیز" در لغت به معنی هر چیز مشکل غیر قابل نفوذ و غالب می‌باشد. لذا زمینی که عبور از آن به سختی انجام می‌گیرد" عزاز" نامیده می‌شود و نیز هر چیز که بر اثر کمیابی دسترسی به آن مشکل باشد"عزیز" نامیده می‌شود. همچنین افراد نیرومند و توانا که غلبه بر آنها" مشکل" یا" غیر ممکن" است عزیز هستند و هر کجا کلمه" عزیز" بر خدا اطلاق می‌شود به همین معنی است یعنی هیچکس قادر بر غلبه بر او و شکست او نیست و همه در برابر اراده و مشیت او محکوم‌اند.
کلمه" عزت" به معنای نایابی است، وقتی می‌گویند فلان چیز عزیز الوجود است، معنایش این است که به آسانی نمی‌توان بدان دست یافت، و عزیز قوم به معنای کسی است که شکست دادنش و غلبه کردن بر او آسان نباشد، بخلاف سایر افراد قوم، که چنین نیستند، زیرا عزیز قوم در بین قوم خودش مقامی دارد. در نتیجه هر نیرویی که تک تک افراد دارند او دارای همه آنها است، ولی عکس قضیه چنین نیست، یعنی تک تک افراد نیروی او را ندارند، این معنای اصلی کلمه است، لیکن بعدها در مورد هر چیز دشواری نیز استعمالش کردند، مثلا گفتند: " عزیز علی کذا" یعنی فلان حادثه بر من گران است.
هم چنان که در قرآن آمده: " عزیز علیه ما عنتم" و در آخر در مورد هر غلبه‌ای استعمال شد، مثلا گفتند: " من عزیز" کسی که غلبه کرد، دار و ندار مغلوب را غارت نمود، در قرآن هم در این معنا استعمال شده، آنجا که فرموده: " و عزنی فی الخطاب" ولی معنای اصلی کلمه همان است که گفتیم.
در مقابل این کلمه، کلمه ذلت است که در اصل لغت به معنای چیزی است که دست یابی بدان آسان است، حال چه دستیابی محقق و چه فرضی، در قرآن کریم آمده:
" ضربت علیهم الذلة و المسکنة" و نیز آمده: " و اخفض لهما جناح الذل" و نیز فرموده: " اذلة علی المؤمنین".
و عزت یکی از لوازم ملک است، عزت مطلق هم از لوازم ملک مطلق است، پس غیر خدا هر کس سهمی از ملک و عزت داشته باشد خدای تعالی به او ارزانی داشته، و تملیکش کرده است، و مردم و امتی هم که سهمی از عزت داشته باشند باز خدا به ایشان داده، پس عزت تنها و تنها از آن خدا است، و اگر نزد غیر خدا دیده شود از ناحیه خدا است. هم چنان که خودش فرمود: " ا یبتغون عندهم العزة، فان العزة لله جمیعا" و نیز فرموده: " و لله العزة و لرسوله و للمؤمنین".

۱.۲ - معنای حکیم

" حکمت" به معنی علم و دانش و منطق و استدلال است، و در اصل به معنی منع آمده و از آنجا که علم و دانش و منطق و استدلال مانع از فساد و انحراف است به آن حکمت گفته شده،.
" حکیم" به معنی کسی که از اسرار همه چیز آگاه است و تمام افعالش روی حساب و حکمت می‌باشد.


آیات بسیاری دیگر از قرآن کریم حکمت خداوند را آمیخته با علم او مطرح کرده است.
"... انک انت العلیم الحکیم. تو دانا و حکیمی "
خدایا تو دانا و حکیم هستی، کلمه حکیم یا بمعنای عالم است و بنا بر این از صفات خدا است که عین ذات بوده و از بی نهایت و تا بی نهایت بدان متصف می‌باشد و یا بمعنای کسی است که کارش متقن و محکم و اساسی است که بنا بر این صفت فعل و کار خدا میگردد.
ابن عباس میگوید فرق علیم با حکیم این است که علیم، کامل در دانش است و حکیم کسی است که کامل در عمل (کار) میباشد. و این آیه دلالت دارد که همه علوم و دانشها از خدا است
نیز.


". . وهو الحکیم الخبیر. . اوست حکیم و آگاه "
. . وهو الحکیم الخبیر.
"الر کتـب احکمت ءایـته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر. این کتابی است که آیاتش استحکام یافته سپس تشریح شده و از نزد خداوند حکیم و آگاه (نازل گردیده) است! "
"الحمد لله الذی له ما فی السمـوت وما فی الارض وله الحمد فی الاخرة وهو الحکیم الخبیر. حمد (و ستایش) مخصوص خداوندی است که تمام آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست و (نیز) حمد (و سپاس) برای اوست در سرای آخرت و او حکیم و آگاه است "
دو اسم" الحکیم الخبیر". آری، خدای تعالی به علمی که به غیب و شهادت دارد، ظاهر هر چیز و باطن آن را می‌داند، و هیچ ظاهری به خاطر ظهورش و هیچ باطنی از جهت اینکه باطن است بر او پوشیده نیست، و همچنین به حکمتی که دارد با کمال دقت و محکم کاری به کار و حساب مخلوقاتش رسیدگی می‌کند و آن طور که باید و شاید موارد کیفر و پاداش را از یکدیگر تمیز می‌دهد، پس در کار او و حساب او ظلم و گزاف نیست. و نیز با آگاهی و بینشی که به کنه حقیقت دارد هیچ کوچکی را به خاطر کوچکی و خردیش و هیچ بزرگی را به خاطر بزرگی و عظمتش از قلم نمی‌اندازد.


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۲۹..    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۰۹..    
۳. بقره/سوره۲، آیه۲۲۰..    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۲۸..    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۴۰..    
۶. بقره/سوره۲، آیه۲۶۰..    
۷. آل عمران/سوره۳، آیه۶..    
۸. آل عمران/سوره۳، آیه۱۸..    
۹. آل عمران/سوره۳، آیه۶۲..    
۱۰. آل عمران/سوره۳، آیه۱۲۶..    
۱۱. نساء/سوره۴، آیه۵۶..    
۱۲. نساء/سوره۴، آیه۱۵۸..    
۱۳. نساء/سوره۴، آیه۱۶۵..    
۱۴. مائده/سوره۵، آیه۳۸..    
۱۵. مائده/سوره۵، آیه۱۱۸..    
۱۶. انفال/سوره۸، آیه۱۰..    
۱۷. انفال/سوره۸، آیه۴۹..    
۱۸. انفال/سوره۸، آیه۶۳..    
۱۹. انفال/سوره۸، آیه۶۷..    
۲۰. توبه/سوره۹، آیه۴۰..    
۲۱. توبه/سوره۹، آیه۷۱..    
۲۲. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴..    
۲۳. نحل/سوره۱۶، آیه۶۰..    
۲۴. نمل/سوره۲۷، آیه۹..    
۲۵. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۶..    
۲۶. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۲..    
۲۷. روم/سوره۳۰، آیه۲۷..    
۲۸. لقمان/سوره۳۱، آیه۹..    
۲۹. لقمان/سوره۳۱، آیه۲۷..    
۳۰. سبا/سوره۳۴، آیه۲۷..    
۳۱. فاطر/سوره۳۵، آیه۲..    
۳۲. زمر/سوره۳۹، آیه۱..    
۳۳. غافر/سوره۴۰، آیه۸..    
۳۴. شوری/سوره۴۲، آیه۳..    
۳۵. جاثیه/سوره۴۵، آیه۲..    
۳۶. جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۷..    
۳۷. احقاف/سوره۴۶، آیه۲..    
۳۸. فتح/سوره۴۸، آیه۷..    
۳۹. فتح/سوره۴۸، آیه۱۹..    
۴۰. حدید/سوره۵۷، آیه۱..    
۴۱. حشر/سوره۵۹، آیه۱..    
۴۲. حشر/سوره۵۹، آیه۲۴..    
۴۳. ممتحنه/سوره۶۰، آیه۵..    
۴۴. صف/سوره۶۱، آیه۱..    
۴۵. جمعه/سوره۶۲، آیه۱..    
۴۶. تغابن/سوره۶۴، آیه۱۸..    
۴۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۲۰.    
۴۸. طباطبائی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۰۶.    
۴۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۴۵۵.    
۵۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۲۲۸.    
۵۱. بقره/سوره۲، آیه۳۲.    
۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۱۵۶.    
۵۳. نساء/سوره۴، آیه۱۱..    
۵۴. نساء/سوره۴، آیه۱۷..    
۵۵. نساء/سوره۴، آیه۲۴..    
۵۶. نساء/سوره۴، آیه۲۶..    
۵۷. نساء/سوره۴، آیه۹۲..    
۵۸. نساء/سوره۴، آیه۱۰۴..    
۵۹. نساء/سوره۴، آیه۱۱۱..    
۶۰. نساء/سوره۴، آیه۱۷۰..    
۶۱. انعام/سوره۶، آیه۸۳..    
۶۲. انعام/سوره۶، آیه۱۲۸..    
۶۳. انعام/سوره۶، آیه۱۳۹..    
۶۴. انفال/سوره۸، آیه۷۱..    
۶۵. توبه/سوره۹، آیه۱۵..    
۶۶. توبه/سوره۹، آیه۲۸..    
۶۷. توبه/سوره۹، آیه۶۰..    
۶۸. توبه/سوره۹، آیه۹۷..    
۶۹. توبه/سوره۹، آیه۱۰۶..    
۷۰. توبه/سوره۹، آیه۱۱۰..    
۷۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۶..    
۷۲. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۳..    
۷۳. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۰..    
۷۴. حجر/سوره۱۵، آیه۲۵..    
۷۵. حج/سوره۲۲، آیه۵۲..    
۷۶. نور/سوره۲۴، آیه۱۸..    
۷۷. نور/سوره۲۴، آیه۵۸..    
۷۸. نور/سوره۲۴، آیه۵۹..    
۷۹. نمل/سوره۲۷، آیه۶..    
۸۰. احزاب/سوره۳۳، آیه۱..    
۸۱. زخرف/سوره۴۳، آیه۸۴..    
۸۲. فتح/سوره۴۸، آیه۴..    
۸۳. حجرات/سوره۴۹، آیه۸..    
۸۴. ذاریات/سوره۵۱، آیه۳۰..    
۸۵. ممتحنه/سوره۶۰، آیه۱۰..    
۸۶. تحریم/سوره۶۶، آیه۲..    
۸۷. انسان/سوره۷۶، آیه۳۰..    
۸۸. انعام/سوره۶، آیه۱۸..    
۸۹. انعام/سوره۶، آیه۷۳..    
۹۰. هود/سوره۱۱، آیه۱..    
۹۱. سبا/سوره۳۴، آیه۱..    
۹۲. طباطبائی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۰۸.    




فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله « حکمت خدا »    



رده‌های این صفحه : حکمت الهی | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار