• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبرواحد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از آنجایی که علم قطعی به فروعات فقهی از طریق اخبار یقینی محدود می‌باشد لذا بحث از حجیت خبر واحد ضروری می‌نماید.



خبر در لغت به معنای وسیله اطلاع و رسیدن به علم می‌باشد و واحد به معنای یگانه و منفرد می‌باشد
[۲] فرهنگ ابجدی عربی به فارسی.
و در اصطلاح خبری است که مفید یقین و اطمینان نباشد و در مقابلش خبر متواتر و خبری که قرائنی در اطرافش وجود دارد که باعث یقین به آن است، می‌باشد چه توسط یک نفر چه توسط چندین نفر باشد به شرطی که موجب یقین نشود.


علم قطعی به احکام شرعی که فقط در مورد احکام کلی است مانند وجوب نماز و روزه و ... اخباری که از ائمه معصومین (سلام الله علیهم) رسیده است مفید یقین و اطمینان باشد خیلی کم هستند و غالب احکام شرعی با اخبار آحاد ثابت می‌شوند. پس بحث از حجیت خبر واحد از اهم مباحث اصولی می‌باشد.


اکنون به بررسی حجیت خبر واحد از کتاب، سنت و سیره فقهاء می پردازیم.

۳.۱ - کتاب

«یا ایها الذین امنوا ان جاءکم فاسق بنبأ فتبینوا»؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد درباره آن تحقیق کنید.
مفهوم این آیه، این است که اگر عادلی برای شما خبر آورد تحقیق درباره آن لازم نیست و می‌توان به آن عمل کرد و گرنه لازم می‌آید که ارزش خبر عادل کمتر از خبر فاسق باشد.

۳.۲ - سنت

استدلال به احادیث مستلزم این است که این احادیث ثبوتشان برای ما قطعی باشد و خبر واحد نباشد و بعید نیست که ادعاء تواتر این اخبار شود و خود این احادیث چند دسته‌اند:
الف: دسته‌ای که بعضی از اصحاب را به بعض دیگر ارجاع می‌دهد. مثل حدیث امام صادق (علیه‌السلام):«اذا اردت حدیثنا فعلیک بهذا الجالس» اگر سخن ما را می‌خواهی پس بر تو باد بر این شخص (زراره).
ب: دسته‌ای که دلالت بر واجب بودن مراجعه به راویان می‌کند. مثل این روایت از امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف):«واما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواة حدیثنا، فانهم حجتی علیکم و انا حجت الله علیهم». در اتفاقات رخ داده به راویان حدیث ما مراجعه کنید پس همانا آنان حجت من بر شما و من حجت خدا بر آنانم.
ج: دسته‌ای که تشویق به نوشتن و رساندن آن به دیگران می‌کند: مثل قول امام صادق به یکی از راوی‌ها:
«واکتب وبث علمک فی بنی عمّک، فانه یأتی زمان هرج لا یأنسون الّا بکتبهم»
بنویس و علمت را میان پسر عموهایت پخش کن پس همانا زمانی می‌آید هرج و مرج، که مردم فقط با کتابهایشان مأنوس می‌شوند.
د: احادیثی که در مذمت دروغ بستن به آنان وارد شده که دلالت می‌کند بر اینکه حجیت خبر واحد مسلم بوده وگرنه نباید از این دروغ بستن خوفی می‌بود.
هـ: اخباری که در مورد تعارض ادله وارد شده که مرجحاتی ذکر شده است.
بنابراین اگر خبر واجد حجت نبود معنایی برای فرض تعارض و ذکر مرجحات وجود نداشت.

۳.۳ - سیره

به دو گونه می‌توان به سیره در اینجا استدلال کرد.
الف: اجماع عملی تمام مسلمانان از زمان صحابه پیامبر تا زمان ما بر عمل کردن طبق خبر ثقه می‌باشد که کشف از رضایت معصومین (علیهم‌السلام) می‌کند.
[۹] شوکانی، محمدبن علی، ارشاد الفحول، ص ۴۹.

ب: تمامی عقلاء به خبر کسانی که ثقه و مورد اطمینان می‌باشند، اعتماد می‌کنند که شامل خبر ثقه در موارد احکام شرعی نیز می‌شود و اگر شارع مقدس از این راضی نبود از آن منع می‌کرد در حالی که منعی از شارع نیامده است.


اگر مدرک حجیت خبر واحد مختص به (اولین آیه ذکر شده) باشد حجیت آن مختص به خبر عادل خواهد بود ولی اگر دلیل حجیت آن را سیره و روایات بدانیم شامل هر خبر ثقه خواهد بود گر چه عادل نباشد.


۱. نائینی، محمدحسین، فوائد الاصول، قم، دفتر نشر اسلامی، ۱۴۱۷هـق، چاپ ششم، ج ۳، ص ۱۵۶
۲. حکیم، سید محمدتقی، الاصول العامه، تهران، المجمع العالمی لاهل البیت ۱۴۱۸هـق، چاپ دوم، ج تک جلدی، ص ۱۹۸
۳. مظفر، محمدرضا، اصول الفقه، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ پنجم، ج ۲، ص ۶۹
۴. گلپایگانی، سید محمدرضا، اضافة العوائد، قم، دارالقران کریم، ۱۴۱۰هـق، چاپ اول، ج ۲، ص ۷۶
۵. تسخیری، محمدعلی، القواعد الاصولیه والفقهیه علی مذهب الامامیه، قم، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیه، ۱۴۲۵هـق، چاپ اول، ج ۱، ص ۳۲۲.
۶. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث.
۷. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۶۸ ش‌، چاپ اول.
۸. واعظ حسينی، سید محمد، مصباح الأصول، تقریر بحث سید أبوالقاسم خوئی، منشورات مکتبة الداوری، قم.


۱. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۳، ص ۱۱.    
۲. فرهنگ ابجدی عربی به فارسی.
۳. حکیم، سیدمحمدتقی، اصول عامه، ج ۱، ص ۱۹۷.    
۴. حجرات/ سوره۴۹، آیه۶.    
۵. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۱۴۳.    
۶. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۸۱.    
۷. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۴۹.    
۸. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۱۰۶.    
۹. شوکانی، محمدبن علی، ارشاد الفحول، ص ۴۹.
۱۰. واعظ حسینی، سیدمحمد، مصباح الاصول، ج۲، ص۱۹۵.    



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۲/۰۶.    






جعبه ابزار