در
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در یا درب وسیله‌ای است
باز و بسته شونده که برای
حفاظت مکان‌ها از آن استفاده می‌شود.
در وسیله‌ای است باز و بسته شونده است و به معنای در ورودی و خروجی مکانی و نیز به محل ورود و خروج از مکانی گفته در می‌شود.
احکام آن در باب‌های
صلات،
حج،
صلح،
صید و ذباحه و
حدود آمده است.
بنابر قول برخی، نمازگزاردن در برابر درِ باز
مکروه است.
مستحب است کسی که می‌خواهد وارد
مسجد الحرام گردد، مقابلِ در ورودی بایستد و دعای وارد شده را بخواند؛
چنان که مستحب است از باب
بنی شیبه داخل شود.
همچنین پس از ورود به
مسجد، مستحب است مقابلِ درِ
کعبه هنگام ورود به آن بایستد و ضمن گرفتن حلقه آن دعای وارد شده را بخواند.
خروج از مسجد الحرام از
باب حناطین مستحب است؛
چنان که مستحب است پس از
طواف و
نماز آن، برای رفتن به
صفا جهت
سعی از درِ مقابل
حجر الاسود خارج شود.
البته امروزه با
توسعه مسجد الحرام چنین دری بین صفا و مسجد وجود ندارد و آن قسمت ضمیمه مسجد شده است.
مستحب است
حج گزار هنگام
وداع کعبه دستش را بر درِ کعبه بگذارد و بگوید:
«المسکین عَلی بابِک فَتَصَدَّقْ عَلَیهِ بِالجَنَّةِ».
ایستادن بر در
مشاهد مشرفه و خواندن دعاهای
ماثور و
اذن دخول، مستحب است.
ورود به
مسجد النبی صلّی اللَّه علیه و آله از
باب جبرئیل مستحب است.
بنابر قول مشهور، بر
اهالی مکه مکروه است با قرار دادن در و مانند آن برای خانه‌های خود
مانع ورود حاجیان به آن‌ها گردند. از برخی
قدما حرمت آن نقل شده است.
تمامی کسانی که درِ خانه‌هایشان به
کوچه بن بست باز می‌شود در
مالکیت آن مشترکند. بر خلاف کسی که تنها
دیوار خانه‌اش به سمت کوچه است، بدون آنکه دری به آن باز باشد.
مالک چنین خانه‌ای نمی‌تواند بدون
اجازه آنان دری به کوچه باز کند.
باز کردن در به کوچه غیر بن بست
جایز است؛ خواه قبل از آن در دیگری گشوده باشد یا نه.
در اینکه به صرف بستن در بر روی
صید تملک حاصل می‌شود یا نه،
اختلاف است.
سرقت از
خانه در بسته، سرقت از
حرز محسوب می‌شود و در صورت باز بودن در
منزل، با وجود انسانی بیدار در آن اختلاف است. منشأ اختلاف، حرز بودنِ
نگاه و
مراقبت است.
در اینکه
سرقت در و قطعات آن، سرقت از
حرز به شمار می‌رود یا نه، اختلاف است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۵۹۰.
