دعوت یهودیان به تقوا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

خداوند در قرآن کریم یهودیان را به رعایت تقوا دعوت کرده است.

---

یهودیان از سوی خدا به رعایت تقوا دعوت شده‌اند:
«ولو انهم ءامنوا واتقوا لمثوبة من عند الله خیر لو کانوا یعلمون؛ و اگر آنها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری پیشه می‌کردند، پاداشی که نزد خداست، برای آنان بهتر بود، اگر آگاهی داشتند!!»

---

(و لو انهم آمنوا و اتقوا) الخ، یعنی اگر این طائفه از یهود بجای اینکه دنبال اساطیر و خرافات شیطان‌ها را بگیرند، دنبال ایمان و تقوی را می‌گرفتند. برایشان بهتر بود، و این تعبیر خود دلیل بر اینست که کفری که از ناحیه سحر می‌آید، کفر در مرحله عمل است، مانند ترک زکات، نه کفر در مرتبه اعتقاد، چه اگر کفر در مرحله اعتقاد بود جا داشت بفرماید: (و لو انهم آمنوا) الخ، و خلاصه تنها ایمان را ذکر می‌کرد و دیگر تقوی را اضافه نمی‌فرمود، پس از اینجا می‌فهمیم که یهود در مرحله اعتقاد ایمان داشته‌اند، ولکن از آنجایی که در مرحله عمل تقوی نداشته و رعایت محارم خدا را نمی‌کرده‌اند، اعتنایی بایمانشان نشده، و از کافرین محسوب شده‌اند. (لمثوبة من عند الله خیر لو کانوا یعلمون) یعنی مثوبت و منافعی که نزد خدا است، بهتر از آن مثوبت و منافعی است که ایشان از سحر می‌خواهند، و از کفر می‌جویند.
و لو انهم آمنوا...، و چنانچه آنان ایمان می‌آوردند. یعنی آنهایی که سحر یاد گرفته و به آن عمل می‌کنند. و برخی گفته‌اند منظور یهود است. و مراد از ایمان تصدیق پیامبر اسلام و کتاب خدا «قرآن» است. و اتقوا...، و پرهیز می‌کردند. از سحر و کفر و یا همانطوری که بعضی گفته‌اند از همه نافرمانی‌ها.
لمثوبة من عند الله خیر...، از جانب خداوند پاداش نیک داده خواهند شد. لو کانوا یعلمون...، اگر می‌دانستند.
یعنی عمل می‌کردند به آنچه می‌دانستند و منظور این نیست که آنان جاهل و نادانند همانطوری که انسان در مقام اندرز به رفیقش می‌گوید: آنچه که تو را به آن راهنمایی می‌کنم برای تو خیر است اگر عواقب را درک کنی و اندیشه نمایی. و در آن دو وجه دیگر نیز وجود دارد:
۱. اگر می‌دانستند برای آنان بسبب دانش روشن می‌شد که پاداش خدا از سحر بهتر است.
۲. منظور بیان نادانی و برانگیختن آنان است به دانش و اطلاع بر اینکه پاداشی که خداوند در برابر طاعت و فرمانبرداری و انجام اموری که موجب مسرت و خشنودی او است قرار داده به مراتب از سحر برای آنان بهتر است. و این آیه دلالت دارد بر نادرستی گفتار «اصحاب معارف» زیرا که از آنان نفی علم شده است.

---