• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذات الاشاجع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ذات الاشاجع از اجزای حیوان می‌باشد. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‏اند.



ذات الأشاجع- که اشاجع نیز بر آن اطلاق شده
[۱] الروضة البهیه ج۷، ص۳۱۰.    
- در لغت عبارت است از بن انگشتان متصل به عصب پشت دست؛ «
[۲] لسان العرب ج۸، ص۱۷۴.    
لیکن در مراد از آن در حیوان، که موضوع حکم فقهی قرار گرفته اختلاف است.
برخی مراد از آن را عصب موجود در سم دانسته‏اند.
[۳] ملاذ الاخيار ج۱۴، ص۲۷۱.
[۴] کشف اللثام ج۹، ص۲۷۷.    
[۵] ریاض المسائل ج۱۲، ص۱۸۸.    
برخی از آن به چیزی که میان سم است، تعبیر کرده‏اند.
[۶] توضيح المسائل مراجع ج۲، ص۵۹۶.
برخی گفته‏اند:
ذات الأشاجع به معنای نخست، در چارپایان حلال گوشت وجود ندارد مگر آنکه گفته شود: مراد از ذات الأشاجع اعم از بن انگشتان، سُم و غیر آن است که در گوسفند شتر و گاو یافت می‏شود و ممکن است به معنای نخست در پرندگان یافت شود، هرچند تمیز دادن آن مشکل است.
[۷] مجمع الفائدة ج۱۱، ص۲۴۴.    
برخی مراد از آن را نامعلوم دانسته‏اند.
[۸] جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۴۸-۳۴۹.    



در حرمت یا کراهت خوردن ذات الأشاجعِ حیوان حلال گوشت، مانند گاو، گوسفند و شتر اختلاف است. بسیاری آن را حرام دانسته‏اند.
[۹] جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۴۸-۳۴۹.    
[۱۰] مختلف الشیعة ج۸، ص۳۱۳-۳۱۵.    


 
۱. ↑ الروضة البهیه ج۷، ص۳۱۰.    
۲. ↑ لسان العرب ج۸، ص۱۷۴.    
۳. ↑ ملاذ الاخيار ج۱۴، ص۲۷۱.
۴. ↑ کشف اللثام ج۹، ص۲۷۷.    
۵. ↑ ریاض المسائل ج۱۲، ص۱۸۸.    
۶. ↑ توضيح المسائل مراجع ج۲، ص۵۹۶.
۷. ↑ مجمع الفائدة ج۱۱، ص۲۴۴.    
۸. ↑ جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۴۸-۳۴۹.    
۹. ↑ جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۴۸-۳۴۹.    
۱۰. ↑ مختلف الشیعة ج۸، ص۳۱۳-۳۱۵.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص ۶۹۹.    



جعبه ابزار