• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ریاضت‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ریاضت در لغت به معنای تربیت کردن و در اصطلاح علم اخلاق به معنای وادار کردن نفس بر ادای واجبات و اجتناب از محرمات است.از آن به مناسبت‏در باب جهاد سخن گفته‏اند‏




واژه ریاضت درلغت درباره حیوان به کار رفته و مراد از آن تأدیب و تمرین و وادار کردن حیوان بر رفتار مورد نظر صاحبش و بازداشتن آن از حرکات ناپسند مى‏باشد.




۲.۱ - معنای ریاضت نفس


ریاضت نفس از همین معنای لغوی گرفته شده و مراد از آن تربیت و وادار ساختن نفس بر اطاعت از مولا و بازداشتن آن از سرکشى در برابر دستور او و پیرو عقل شدن است.
[۱] مجمع البحرین ج۴، ص۲۱۰ واژه «روض».


۲.۲ - جهاد اکبر


ریاضت و تهذیب نفس با شیوه و روشى که در آیات و روایات توصیه شده، افضل اعمال و برترین عبادت است که از آن به جهاد اکبر تعبیر شده است.

۲.۳ - راه تحقق ریاضت نفس


ریاضت نفس با واداشتن آن بر حرکت در صراط مستقیم؛ یعنى عمل به اوامر و اجتناب از نواهى شارع مقدس در اندیشه، گفتار و رفتار و بازداشتن نفس از سرکشى و عصیان در برابر اوامر و نواهى او تحقق مى‏یابد .

۲.۴ - نتیجه ریاضت نفس


نتیجه ریاضت، طهارت نفس از صفات ناپسند ى همچون بخل، حسد، کبر، حرص بر دنیا، و آراسته شدن به صفات پسندیده‏اى همچون جود، شجاعت، غیرت، طمأنینه، خضوع در برابر حق و فروتنى است.

۲.۵ - ریاضت نا مشروع


ریاضت نفس با شیوه‏اى غیر مشروع، از قبیل آنچه صوفیان انجام مى‏دهند، بدعت و حرام است.

۲.۶ - رهبانیت


رهبانیت از ریاضتهایى است که در اسلام از آن نهى شده است .



 
۱. مجمع البحرین ج۴، ص۲۱۰ واژه «روض».
۲. إرشاد السائل، ص۱۹۷    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۲۱۲-۲۱۳.    





جعبه ابزار