زکات متعلق به عين مال است.
زکاتى که در نُه چيز واجب است بنابر قول مشهور به عين آنها تعلق مىگيرد نه به قيمتشان؛ بر خلافزکات تجارت که به قول مشهورمستحب است و به قيمت مال التجاره تعلق مىگيرد نه به عين آن.
زکات عين و تجارت با يکديگر جمع نمىشوند. بنابر اين، چنانچه مال التجاره يکى از نصابهاى زکات- مثلا چهل گوسفند- باشد و سال بر آن بگذرد، زکات تجارت- که مستحب است و به قيمت آن تعلق مىگيرد- ساقط و تنها پرداخت زکات عين واجب است. بر اين قول ادعاى اجماع شده است.
