سوره غاشیه (متن و ترجمه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

(بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ)
(هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ) (۱)
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
آیا خبر آن حادثۀ هولناک فراگیر به تو رسیده است؟

(وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ) (۲)
چهره‌هایی در آن روز شکسته و خوارند

(عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ) (۳)
آنان‌که [ در دنیا ] تلاش پُرزحمت داشتند، و از آن [ در قیامت ] به‌طورکامل بی‌بهره‌اند

(تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً) (۴)
در آتشی سوزان درآیند

(تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ) (۵)
آنان را از چشمه‌ای بسیار داغ می‌نوشانند

(لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلاَّ مِنْ ضَرِيعٍ) (۶)
خوراکی جز خارِ خشک و زهرآگین ندارند

(لاَ يُسْمِنُ وَلاَ يُغْنِي مِنْ جُوعٍ) (۷)
که [ آن خوراک ] نه فربه می‌کند، و نه گرسنگی را برطرف می‌سازد

(وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ) (۸)
در آن روز چهره‌هایی شادابند

(لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ) (۹)
از تلاششان راضی و خشنودند

(فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ) (۱۰)
در بهشتی بَرین جای دارند

(لاَ تَسْمَعُ فِيهَا لاَغِيَةً) (۱۱)
در آن‌جا [ سخنی ] بیهوده نمی‌شنوند

(فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ) (۱۲)
چشمه‌ای روان در آن است،

(فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ) (۱۳)
تخت‌هایی با ارزش و برافراشته در آن‌جاست

(وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ) (۱۴)
و [ در کنار چشمه‌ ] جام‌هایی نهاده‌اند

(وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ) (۱۵)
و بالش‌هایی ردیفِ هم چیده‌اند

(وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ) (۱۶)
و در آن‌جا فرش‌هایی زربافت گسترده‌اند [ تا بهشتیان از نشستن روی آن‌ها بهره‌مند شوند ]

(أَفَلاَ يَنْظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ) (۱۷)
آیا [ منکران ربوبیت و معاد ] با دقت به شتر نظر نمی‌کنند که چگونه آفریده شده است؟

(وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ) (۱۸)
و به آسمان نمی‌نگرند که چگونه برافراشته شده است؟

(وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ) (۱۹)
و به کوه‌ها، که چگونه برپا داشته شده‌اند؟

(وَإِلَى الأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ) (۲۰)
و به زمین، که چگونه گسترده شده است؟

(فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ) (۲۱)
پس [ آنان را به این حقایق ] تذکر ده! که تو فقط تذکردهنده‌ای

(لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُسَيْطِرٍ) (۲۲)
بر آنان مسلط نیستی [ که به قبولِ توحید و معاد مجبورشان کنی ]

(إِلاَّ مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ) (۲۳)
[ و تذکر برای همه سودمند است ] مگر کسی که [ بعد از تذکراتِ پی‌درپی ] روی برگردانَد، و به کفرورزی‌اش ادامه دهد

(فَيُعَذِّبُهُ اللهُ الْعَذَابَ الأَكْبَرَ) (۲۴)
نهایتاً خداوند او را به عذاب بزرگ‌تر عذاب می‌کند

(إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ) (۲۵)
همانا بازگشت آنان به‌سوی ماست

(ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ) (۲۶)
آن‌گاه حسابشان برعهدۀ ما خواهد بود.