سوره محمّد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوره محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلّم چهل و هفتمین
سوره قرآن و در مورد مقایسه موقعیت
مؤمنان و
کافران در
دنیا و
آخرت است.
نام «
محمد» چهار بار در قرآن از جمله در آیه ۲ این سوره آمده، و نام سوره از آن گرفته شده است.
سوره، وصفی از کافران و روشها و عملکردهای آنان و نیز وصفی از مؤمنان و
اعمال نیک و
صفات پسندیده آنان است و از نعمتهای خداوند به مؤمنان و عقوبتهای وارد شده بر کافران سخن میگوید و نیز مقایسهای است میان این دو
جناح حق و
باطل در دنیا و آخرت.
نام دیگر این سوره «
قتال» است؛ زیرا که عنصر بارز
جنگ با
کفار و فرمان موضعگیری قاطع مقابل آنان، از پیشانی این سوره
انقلابی آشکار است. چنان که از لحن
آیات هم پیدا است، این سوره در
مدینه و در دوره قدرت و آمادگی رزمی
مسلمانان نازل شده است.
این سوره «الذین کفروا» نیز نامیده شده است.
۱. دارای ۳۸ آیه به عدد
کوفی، چهل
آیه به عدد
بصری، ۳۹ آیه به عدد
حجازی و
شامی، ۵۳۹ یا ۵۴۲ کلمه و ۲۳۴۹ یا ۲۴۲۴ حرف است.
lib.eshia.ir/۴۱۹۲۰/۱/۴۳۰/بصيرة
۲. در ترتیب
نزول، نود و پنجمین و در
کتاب خدا چهل و هفتمین سوره است.
۳. پس از
سوره حدید و پیش از
سوره رعد در مدینه پس از
هجرت نازل شد؛ به جز آیه ۱۳ که در مسیر هجرت فرود آمد و با معیار زمانی، آن را نیز مدنی دانستهاند.
۴. از نظر کمیت، از
سور مثانی و دارای مقداری کمتر از یک
حزب قرآن است.
۵. این سوره دو آیه
منسوخ دارد.
۱.
ایمان و
کفر و مقایسه موقعیت مؤمنان و کافران در دنیا و آخرت؛
۲.
جهاد و دستورهای فقهی درباره
اسیران؛
۳. بیان بخشی از حالات منافقان؛
۴. روی نیاوردن به
صلح ذلت بار؛
۵. دستور به سیر در
زمین (جهانگردی) و عبرت گیری از سرنوشت
اقوام و
ملل گذشته؛
۶. تشویق به
تدبر در قرآن.
فرهنگ نامه فارسی علوم قرانی،برگرفته از مقاله«سوره محمد ».