سوره منافقون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوره منافقون، شصت و سومین سوره
قرآن کریم بوده و در
مدینه نازل شده است.
«
منافق » به معنای دوچهره است. این سوره به تشریح اخلاق و شیوه‌های منافقان و ویژگی‌های روانی آنان و نیز توطئه‌ها و دروغ پردازی های ایشان پرداخته، از آن‌ها به «دشمنانی سرسخت» تعبیر کرده و مسلمانان را از آن‌ها برحذر داشته است؛ به این دلیل و به دلیل ذکر واژه «منافقون» در آیه اول،
چنین نامی را برای سوره برگزیده‌اند.
این سوره در
نماز جمعه خوانده می‌شود تا
مسلمانان با یادآوری نقش منافقانه دشمنان، همیشه آگاهی خود را حفظ کنند. و
مؤمنین را
نصیحت می‌کند از کارهایی که سرانجامش
نفاق است بپرهیزند، تا به هلاکت نفاق دچار نگردند، و کارشان به
آتش دوزخ منجر نشود. این سوره در مدینه نازل شده است.
۱. یازده
آیه، ۱۸۰ کلمه و ۷۶۶ یا ۷۷۶ حرف دارد.
۲. در ترتیب نزول، یکصد و چهارمین و در
مصحف شریف شصت و سومین سوره قرآن است.
۳. پس از
سوره حج و پیش از
سوره مجادله در
مدینه پس از
هجرت نازل شد و هیچ آیه مکی ندارد.
۴. از نظر کمیت از
سوره‌های مفصل و از نوع
طوال آن و شامل بخشی از یک حزب
قرآن است.
۵. دومین سوره از
سور زمانیه است که با کلمه «اذا» آغاز می‌شود.
۶. آیه
منسوخ ندارد؛ اما یک آیه
ناسخ در آن هست.
۱. نشانه‌های
منافقان؛
۲. مراقبت دائم و کنترل توطئه‌های منافقان؛
۳. عوامل
غفلت از یاد
خدا؛
۴.
انفاق در راه خدا.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «سوره منافقون».
