سخاوی در کتاب جمال القراء دو قول در تعیین مصادیق آن ذکر میکند. قول اول از " زر بن حبیش " است که میگوید: در مسجد جامع کوفه تمام قرآن را بر امام علی علیهالسّلام قرائت کردم، و چون به " سور حوامیم " رسیدم آن حضرت فرمودند: ای زر به "عرائس القرآن" رسیدی. قول دوم را از بعض ائمه سلف نقل میکند که: در قرآن "میادین"، "بساتین"، "مقاصیر"، "عرائس"، "دیابیج" و "ریاض" موجود است. میادین قرآن، سورههایی است که با "الم" آغاز میشود. بساتین قرآن، سورههایی است که با "الر" آغاز میشود. مقاصیر قرآن ، سورههای حامدات ، و عرائس قرآن، سور مسبحات ، و دیابیج قرآن سور "حم"، و ریاض القرآن سور مفصلاند. میادین جمع میدان ، و بساتین، جمع بستان و معرب بوستان، و سور حامدات یعنی سورههایی که با مادهای از « حمد » آغاز میشود، و مقاصیر، جمع مقصوره و بمعنی رواق و ایوان یا شبستان ، و عرائس، جمع عروس ، و دیابیج، جمع دیباج بمعنی حریر و معربدیبا ، و ریاض، جمع روضه و بمعنی باغ و بوستان است.