عمی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَمی:
(وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى) عَمی: به معنى «نابينا و كوردل شدن» است.
اين آيه، خطاب به پيامبر (ص) است كه مى‌افزايد: بگو اين كتاب آسمانى براى كسانى كه ايمان آورده‌اند مايه هدايت و درمان است؛
«امّا كسانى كه ايمان نمى‌آورند گوش‌هاى‌شان سنگين است و بر اثر نابينايى آن را نمى‌بينند...»
(وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى) درست مثل كسانى هستند كه آن‌ها را از راه دور صدا مى‌زنند و معلوم است چنين كسانى نه مى‌شنوند و نه مى‌بينند! آرى ،براى پيدا كردن راه و رسيدن به مقصد، تنها وجود نور كافى نيست، چشم بينا نيز لازم است. همچنين براى تعليم يافتن، وجود مبلغ دانشمند و فصيح كفايت نمى‌كند، گوش شنوايى نيز بايد باشد.(ج ۳۰۵/۲۰.).
به موردی از کاربرد
عَمی در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَّقالوا لَوْلا فُصِّلَتْ آياتُهُ أَ أَعْجَمیٌّ وَ عَرَبیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذينَ آمَنوا هُدًى وَ شِفاء وَ الَّذينَ لا يؤْمِنونَ فی آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أوْلَئِکَ يُنادَوْنَ مِن مَّكانٍ بَعيدٍ) (اگر آن را قرآنى عجمى قرار مى‌داديم به يقين مى‌گفتند: «چرا آياتش به روشنى بيان نشده؟! قرآن عجمى از پيغمبرى عربى؟!» بگو: «اين كتاب براى كسانى كه ايمان آورده‌اند هدايت و شفاست؛ ولى كسانى كه ايمان نمى‌آورند، در گوش‌هايشان سنگينى است و از مشاهده آن نابينا هستند؛ آن‌ها همچون كسانى هستند كه گويى از راه دور صدا زده مى‌شوند..»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
براى كسانى كه ايمان نمى‌آورند ضلالت و كورى است، و باعث آن است كه حق و راه رشاد را تشخيص ندهند.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَمی»، ج۳، ص۲۵۱-۲۵۲.
