فرستادن سر امام حسین به کوفه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از زشت‌ترین کارهای یزیدیان، فرستادن
سر مبارک
امام حسین (علیه‌السّلام) به کوفه نزد
عبیدالله بن زیاد و سپس به
شام و دربار
یزید بن معاویه بود.
یکی دیگر از زشت‌ترین کارهای یزیدیان، فرستادن سر
امام به کوفه نزد
ابن زیاد و سپس به
شام و دربار
یزید بود.
عمر سعد، سر مبارک امام (علیه‌السّلام) را توسط
خولی بن یزید و
حمید بن مسلم ازدی نزد عبیدالله فرستاد.
(اما برخی گزارشها، حامل سر امام (علیه‌السّلام) به کوفه را تنها خولی نوشته‌اند:
طبری در ادامه همین گزارش، اشاره دارد که چون خولی (تنها) خواست به قصر عبیدالله برود، دید که در آن بسته است.
)
بنابر روایتی که
مفضل بن عمر از
امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده است، هنگام بردن سر مطهر امام حسین (علیه‌السّلام) به کوفه، آنان سر امام را در نقطه‌ای بلند، که در بین راه بوده، گذاشتند. روزی امام صادق (علیه‌السّلام) در راه غری (
نجف) از نقطه‌ای بلند که به یک طرف متمایل و کج شده بود، عبور کرد و (در آنجا) دو رکعت
نماز خواند. به حضرت گفته شد این چه نمازی بود؟ فرمود: «اینجا، محل سر جدم حسین بن علی است. چون حاملان سر از
کربلا به سوی کوفه روانه شدند، سر را در این مکان گذاشتند و سپس آن را نزد عبیدالله بن زیاد -
لعنت خدا بر او باد - بردند». (روی محمد بن ابی عمیر عن المفضل بن عمر قال جاز الصادق (علیه‌السّلام) بالقائم المائل فی طریق الغری، فصلی رکعتین، فقیل له ما هذه الصلوة؟ نقال هذا موضع راس جدی الحسین بن علی (علیه‌السّلام) وضعوه ههنا لما توجهوا من کربلا ثم حملوا الی عبیدالله بن زیاد لعنة الله علیه.
شیخ طوسی این خبر را به اختصار آورده است.
در وجه تسمیه این بلندی به «قائم مائل»،
روایت عبدالله بن مسکان از امام صادق (علیه‌السّلام) شایسته توجه است که می‌گوید: درباره «قائم مائل» در راه نجف از امام صادق (علیه‌السّلام) پرسیدم. حضرت فرمود: هنگامی که
تابوت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) را از آنجا عبور دادند، آن بلندی از شدت
حزن و
اندوه، به یک طرف متمایل و کج شد.
)
پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۸۹۵.
