• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده قبح تکلیف عاجز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قاعده قبح تکلیف عاجز به حکم عقل به قبح منجّز دانستن تکلیف بر شخص عاجز اطلاق می‌شود.



قاعده قبح تکلیف عاجز، از قواعد عقلی است و بیان می‌کند که یکی از شرایط تکلیف، وجود قدرت شرعی مکلف برای امتثال مکلف به است؛ به این دلیل، عقل، تکلیف نمودن شخص به امتثال چیزی که قدرت امتثال آن را ندارد، ناپسند و قبیح می‌داند، مانند: قبح و ناپسندی تکلیف نمودن مریض به گرفتن روزه در حالی که از انجام آن عاجز است، و یا مانند تکلیف نمودن انسان به پرواز .

۱.۱ - نکته اول

بی شک قدرت در مرحله تنجّز ، شرط تکلیف است، ولی تکالیف در مرحله ملاک و اراده نسبت به قدرت، لابشرط می‌باشد و درباره اشتراط قدرت در مرحله جعل حکم، تفصیل وجود دارد.

۱.۲ - نکته دوم

از دیدگاه اشاعره که حسن و قبح عقلی را قبول ندارند، تکلیف عاجز قبیح نیست.
[۲] شعرانی، ابوالحسن، المدخل الی عذب المنهل، ص۲۰۳.
[۳] حیدر، محمد صنقور علی، المعجم الاصولی، ص۸۰۰.



تکلیف بما لایطاق ؛
تکلیف به محال .


۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص (۲۰۶-۲۰۵).    
۲. شعرانی، ابوالحسن، المدخل الی عذب المنهل، ص۲۰۳.
۳. حیدر، محمد صنقور علی، المعجم الاصولی، ص۸۰۰.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قاعده قبح تکلیف عاجز».



جعبه ابزار