مصادیق اسراف گران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن کریم در آیاتی به بیان
مصادیق اسراف کاران پرداخته است.
بسیاری از
بنی اسرائیل مردمانی اسراف کار بودند.
من اجل ذلک کتبنا علی بنی اسرءیل... ثم ان کثیرا منهم بعد ذلک فی الارض لمسرفون.
به همین جهت، بر بنی اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس، انسانی را بدون ارتکاب
قتل یا
فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسانها را کشته و هر کس، انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است. و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدی و اسراف کردند
فرعون ، حاکمی خودکامه و در شمار مسرفان بود.
فمآ ءامن لموسی الا ذریة من قومه علی خوف من فرعون وملایهم ان یفتنهم وان فرعون لعال فی الارض وانه لمن المسرفین
(در آغاز،) هیچ کس به
موسی ایمان نیاورد، مگر گروهی از فرزندان قوم او (آن هم) با ترس از فرعون و اطرافیانش، مبادا آنها را
شکنجه کنند زیرا فرعون، برتری جویی در زمین داشت و از اسرافکاران بود!
ولقد نجینا بنی اسرءیل من العذاب المهین• من فرعون انه کان عالیا من المسرفین.
ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار رهایی بخشیدیم• از فرعون که مردی
متکبر و از اسرافکاران بود!
فرعونیان، مردمی اسراف گر و متجاوزند.
وقال رجل مؤمن من ءال فرعون یکتم‌ایمـنه اتقتلون رجلا ان یقول ربی الله... ان الله لایهدی من هو مسرف کذاب• لا جرم انما تدعوننی الیه لیس له دعوة فی الدنیا ولا فی الاخرة وان مردنا الی الله وان المسرفین هم اصحـب النار.
و مرد مؤمنی از
آل فرعون که
ایمان خود را پنهان می‌داشت گفت: «آیا می‌خواهید مردی را بکشید بخاطر اینکه می‌گوید: پروردگار من «الله» است، در حالی که دلایل روشنی از سوی پروردگارتان برای شما آورده است؟! اگر
دروغگو باشد، دروغش دامن خودش را خواهد گرفت و اگر
راستگو باشد، (لا اقل) بعضی از عذابهایی را که
وعده می‌دهد به شما خواهد رسید خداوند کسی را که اسرافکار و بسیار دروغگوست
هدایت نمی‌کند• قطعا آنچه مرا بسوی آن می‌خوانید، نه
دعوت (و حاکمیتی) در دنیا دارد و نه در
آخرت و تنها بازگشت ما در
قیامت بسوی خداست و مسرفان اهل آتشند
. اشراف و رئیسان قوم ثمود، مردمی مسرند.
کذبت ثمود المرسلین• اذ قال لهم اخوهم صــلح... • ولاتطیعوا امر المسرفین
قوم
ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند، • هنگامی که
صالح به آنان گفت: «آیا
تقوا پیشه نمی‌کنید؟• و فرمان مسرفان را
اطاعت نکنید!
قوم لوط، مردمی متجاوز و اسراف گربودند.
ولوطا اذ قال لقومه... • انکم لتاتون الرجال شهوة من دون النسآء بل انتم قوم مسرفون.
آیا شما از روی
شهوت به سراغ مردان می‌روید، نه زنان؟! شما گروه اسرافکار (و منحرفی) هستید! • ولی پاسخ قومش چیزی جز این نبود که گفتند: «اینها را از
شهر و دیار خود بیرون کنید، که اینها مردمی هستند که پاکدامنی را می‌طلبند (و با ما هم صدا نیستند! ) »
مردم انطاکیه، مردمی اسراف گر و گزافه کار بودند.
قالوا طـئرکم معکم ائن ذکرتم بل انتم قوم مسرفون.
(رسولان) گفتند: «
شومی شما از خودتان است اگر درست بیندیشید، بلکه شما گروهی اسرافکارید! »
مسرفان
انطاکیه رسولان الهی را
تکذیب نمودند.
واضرب لهم مثلا اصحـب القریة اذ جاءها المرسلون• قالوا... بل انتم قوم مسرفون یس .
و برای آنها،
اصحاب قریه (انطاکیه) را مثال بزن هنگامی که فرستادگان خدا به سوی آنان آمدند• بلکه شما گروهی اسرافکارید!
همچنین اسراف گران انطاکیه
انبیای الهی را شوم دانستند.
واضرب لهم مثلا اصحـب القریة اذ جاءها المرسلون• قالوا انا تطیرنا بکم.... .
) و برای آنها، اصحاب قریه (انطاکیه) را مثال بزن هنگامی که فرستادگان خدا به سوی آنان آمدند• آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته‌ایم (و وجود شما را شوم می‌دانیم)، و اگر (از این سخنان) دست برندارید شما را
سنگسار خواهیم کرد و
شکنجه دردناکی از ما به شما خواهد رسید!
انبیای الهی به
رجم و
عذاب سخت از سوی مسرفان انطاکیه
تهدید می‌شدند.
واضرب لهم مثلا اصحـب القریة اذ جاءها المرسلون• قالوا... لئن لم تنتهوا لنرجمنکم و لیمسنکم منا عذاب الیم.
و برای آنها، اصحاب قریه (انطاکیه) را مثال بزن هنگامی که فرستادگان خدا به سوی آنان آمدند• آنان گفتند: اگر (از این سخنان) دست برندارید شما را سنگسار خواهیم کرد و
شکنجه دردناکی از ما به شما خواهد رسید!
مصریان در دوران
یوسف علیه‌السّلام و
موسی علیه‌السّلام : اسراف گر بودند.
ولقد جاءکم یوسف من قبل بالبینـت فما زلتم فی شک مما جاءکم به حتی اذا هلک قلتم لن یبعث الله من بعده رسولا کذلک یضل الله من هو مسرف مرتاب.
پیش از این یوسف دلایل روشن برای شما آورد، ولی شما هم چنان در آنچه او برای شما آورده بود
تردید داشتید تا زمانی که از
دنیا رفت، گفتید: هرگز خداوند بعد از او پیامبری
مبعوث نخواهد کرد! این گونه خداوند هر اسرافکار تردیدکننده‌ای را
گمراه می‌سازد!
همچنین این آیه بیانگر آن است که مسرفان مصر باستان به رغم مشاهده ادله و معارف روشن الهی گمراه شدند.
مشرکان مکه ، مردمی اسراف گر و گزاف کار بودند.
افنضرب عنکم الذکر صفحا ان کنتم قوما مسرفین
آیا این ذکر
[۲۱] را از شما بازگیریم بخاطر اینکه قومی اسرافکارید؟!
مرفهان غافل، مردمی مسرف و ناسپاس بودند.
واذا مس الانسـن الضر دعانا... فلما کشفنا عنه ضره مر کان لم یدعنآ الی ضر مسه کذلک زین للمسرفین ما کانوا یعملون.
هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال: ) در حالی که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، می‌خواند اما هنگامی که ناراحتی را از او برطرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به او رسیده بود، نخوانده است! این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان
زینت داده شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند)!
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اسراف گران (قرآن)».
