مصادیق قرآنی بکارت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در قرآن کریم به زنان باکره اشاره شده است که، حضرت مریم علیهاالسّلام از جمله آنها بود.
مریم علیهاالسّلام از جمله
زنان باکره دنیایی بود
که هیچ بشری با او تماس نگرفته بود: «لَم یَمسَسنی بَشَرٌ ولَم اَکُ بَغیـّا» ،
از این رو وقتی
فرشتگان الهی به او تولد فرزندی به نام
مسیح را مژده دادند
از این خبر شگفت زده شد و گفت: خدایا! چگونه ممکن است فرزندی داشته باشم، در حالی که هیچ انسانی با من تماس نداشته است: «قالَت رَبِّ اَنّی یَکونُ لی وَلَدٌ ولَم یَمسَسنی بَشَرٌ».
برخی از
مفسران تعبیر مذکور در این آیات را اشاره به
بکارت مریم دانسته‌اند.
در
روایات اسلامی نیز
بکر بودن آن حضرت تایید شده است.
قرآن کریم در آیاتی دیگر به چگونگی باردار شدن مریم در عین بکارت اشاره شده است.
در پی آزار
پیامبر از سوی دو تن از همسرانش و افشای اسرار آن حضرت،
قرآن آنان را به
توبه فرا خواند
و تاکید کرد که اگر از توطئه بر ضد پیامبر دست برندارند پیامبر آنان را
طلاق خواهد داد و خداوند همسرانی بهتر از آنان را که
مسلمان ،
مؤمن ،
متواضع ،
توبه کار ،
عابد ،
ذاکر و
باکره و
غیر باکره هستند، نصیب پیامبر خواهد کرد: «عَسی رَبُّهُ اِن طَـلَّقَکُنَّ اَن یُبدِلَهُ اَزوجـًا خَیرًا مِنکُنَّ مُسلِمـت مُؤمِنـت قـنِتـت تـئِبـت عـبِدت سئِـحـت ثَیِّبـت واَبکارا».
مفسران شیعه و
اهل سنت مراد از این دو نفر را
حفصه و
عایشه از همسران پیامبر دانسته‌اند.
آمدن اوصاف باکره و غیر باکره در کنار اوصاف معنوی نشان می‌دهد که این دو ویژگی مقصود اصلی خداوند نبوده و مهم تر از اینها
ایمان و دیگر اوصاف معنوی همسران پیامبر است.
یکی از اوصاف
حورالعین و
همسران بهشتی بکر بودن آنان است:
«فیهِنَّ قـصِرتُ الطَّرفِ لَم یَطمِثهُنَّ اِنسٌ قَبلَهُم و لا جانّ».
«طَمْث» به معنای زوال بکارت و خون آن و در واقع
کنایه از این است که هیچ کس پیش تر با آنان
آمیزش نکرده است.
برخی مراد از این زنان را حورالعین دانسته اند
؛ اما به نظر برخی دیگر مراد همان زنان
دنیا هستند که خداوند آنان را در
بهشت به صورت بکر باز می‌آفریند.
در آیه ۳۶
واقعه نیز همسران بهشتی به
باکره بودن وصف شده‌اند: «اِنّا اَنشَانـهُنَّ اِنشاء• فَجَعَلنـهُنَّ اَبکارا» .
مراد از این زنان را برخی حورالعین
و شماری دیگر
زنان بهشتی دانسته‌اند که خداوند آنان را به گونه‌ای آفریده که همواره جوان و بکرند؛ یعنی هرگاه شوهرانشان با آنان درمی آمیزند آنان را بکر می‌یابند.
در آیه ۴۹
صافّات نیز از
زنان بهشتی به تخم پوشیده شده (دست نخورده) یا سفیده تخم
یا پوسته نازک روی سفیده تخم
تعبیر شده: «کَاَنَّهُنَّ بَیضٌ مَکنون»
که کنایه از بکر بودن آنهاست.
احکام القرآن، جصاص؛ الام؛ الانتصار؛ بحارالانوار؛ البحر الرائق شرح کنزالدقائق؛ بدائع الصنائع فی ترتیب الشرائع؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ تذکرة الفقهاء؛ تفسیر العیاشی؛ التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج؛ تفسیر نمونه؛ تفسیر نورالثقلین؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی؛ جواهرالکلام فی شرح شرایع الاسلام؛ حاشیة رد المحتار علی الدرالمختار؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ صحیح مسلم با شرح سنوسی؛ العروة الوثقی؛ الفقه الاسلامی و ادلته؛ فقه القرآن؛ القاموس الفقهی لغة و اصطلاحاً؛ القاموس المحیط؛ کتاب السرائر؛ کنزالعرفان فی فقه القرآن؛ لسان العرب؛ لغت نامه؛ مبانی العروة الوثقی؛ المبسوط؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ مختلف الشیعة فی احکام الشریعه؛ مستمسک العروة الوثقی؛ مسند احمد بن حنبل؛ معجم مقاییس اللغه؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ ینابیع الموده.
دائرةالمعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله«مصادیق قرآنی بکارت»
