ب) اتخاذ روشی که مفسر بتواند مقصود را از کلام الهی به بهترین وجه استنباط کند، که درجه نازل آن، محصول ذهن روشن و سرعت انتقال و حسن سلیقه است، و درجه عالی آن را باید « موهبت » نامید. شرایط ذیل باید در این روش مراعات شود: ۱. خلوص نیت ؛ ۲. ترک شتاب زدگی در اتخاذ رای ؛ ۳. وارد نشدن در مسائلی که علم به آن‌ها خاصخداوند است؛ ۴. فرونرفتن در مسائلی که قرآن آن‌ها را مسکوت گذاشته است و دانستن آن‌ها سودی ندارد؛ ۵. رجوع به تفاسیر مهم و معتبر؛ ۶. خالی بودن ذهن از هرگونه پیش داوری؛ و….
[۱]ذهبی، محمد حسین، -۱۹۷۷م، التفسیروالمفسرون، ج۱، ص(۲۶۵-۲۶۹).
