مَقْت (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَقْت:(لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ) «مَقْت» در لغت به معناى «بغض و عداوت شديد» است،
اين آيه نشان مى‌دهد كه، افراد بى‌ايمان هر چند نسبت به خود، عداوت شديد پيدا مى‌كنند، خشم
خداوند نسبت به آنها از آن هم شديدتر است.
و به معناى «بغض شديد نسبت به كسى است كه كار قبيحى را انجام داده است» و لذا در ميان
عرب جاهلى، كسى كه همسر پدرش را به نكاح خود در مى‌آورد «
نكاح مقت» مى‌گفتند. در جمله
(كَبُرَ مَقْتاً) واژه «مَقْت» با «كَبُرَ» كه آن نيز دليل بر شدت و عظمت است، توام شده، و دليل بر خشم عظيم خدا است نسبت به گفتار خالى از عمل.
علامه طباطبايى در
الميزان مى‌گويد: «فرق است بين اين كه
انسان سخنى را بگويد كه انجام نخواهد داد، و بين اين كه، كارى كه مى‌گويد را انجام ندهد، اولى دليل بر نفاق است و دومى دليل بر ضعف اراده».
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَقْت:
(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمانِ فَتَكْفُرُونَ) (روز قيامت كسانى را كه
كافر شدند صدا مى‌زنند كه عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان بيشتر است، چرا كه به سوى ايمان دعوت مى‌شديد، ولى انكار مى‌كرديد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مقت به معناى شديدترين مرحله خشم است. خداى تعالى بعد از آن‌كه پاره‌اى از آثار
ايمان مؤمنين را برشمرد، اينک به سراغ
كفار برگشته، پاره‌اى از آثار سويى كه از جهت كفر دارند، برمى‌شمارد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ) (نزد خدا بسيار خشم‌آور است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‌كنيد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مقت به معناى خشم شديد است. اين آيه مى‌خواهد مضمون آيه قبلى را تعليل كند، و بفرمايد: خداى تعالى از همه اعمال انسان بيش از همه از اين عملش سخت به خشم مى‌آيد كه چيزى را بگويد كه بدان عمل نمى‌كند، چون اين خود از نشانه‌هاى
نفاق است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مَقْت»، ص۵۴۴.
