• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَقْت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَقْت:(لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ)
«مَقْت» در لغت به معناى «بغض و عداوت شديد» است، اين آيه نشان مى‌دهد كه، افراد بى‌ايمان هر چند نسبت به خود، عداوت شديد پيدا مى‌كنند، خشم خداوند نسبت به آنها از آن هم شديدتر است.
و به معناى «بغض شديد نسبت به كسى است كه كار قبيحى را انجام داده است» و لذا در ميان عرب جاهلی، كسى كه همسر پدرش را به نكاح خود در مى‌آورد «نکاح مقت» مى‌گفتند. در جمله (كَبُرَ مَقْتاً) واژه «مَقْت» با «كَبُرَ» كه آن نيز دليل بر شدت و عظمت است، توام شده، و دليل بر خشم عظيم خدا است نسبت به گفتار خالى از عمل.
علامه طباطبایی در المیزان مى‌گويد: «فرق است بين اين كه انسان سخنى را بگويد كه انجام نخواهد داد، و بين اين كه، كارى كه مى‌گويد را انجام ندهد، اولى دليل بر نفاق است و دومى دليل بر ضعف اراده».



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَقْت:

۱.۱ - آیه ۱۰ سوره غافر

(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنادَوْنَ‌ لَمَقْتُ‌ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ‌ مَقْتِكُمْ‌ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمانِ فَتَكْفُرُونَ‌) (روز قيامت كسانى را كه کافر شدند صدا مى‌زنند كه عداوت و خشم خداوند نسبت به شما از عداوت و خشم خودتان نسبت به خودتان بيشتر است، چرا كه به سوى ايمان دعوت مى‌شديد، ولى انكار مى‌كرديد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مقت به معناى شديدترين مرحله خشم است. خداى تعالى بعد از آن‌كه پاره‌اى از آثار ایمان مؤمنین را برشمرد، اينک به سراغ کفار برگشته، پاره‌اى از آثار سويى كه از جهت كفر دارند، برمى‌شمارد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۳ سوره صف

(كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ‌) (نزد خدا بسيار خشم‌آور است كه سخنى بگوييد كه عمل نمى‌كنيد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مقت به معناى خشم شديد است. اين آيه مى‌خواهد مضمون آيه قبلى را تعليل كند، و بفرمايد: خداى تعالى از همه اعمال انسان بيش از همه از اين عملش سخت به خشم مى‌آيد كه چيزى را بگويد كه بدان عمل نمى‌كند، چون اين خود از نشانه‌هاى نفاق است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. غافر/سوره۴۰، آیه۱۰.    
۲. صف/سوره۶۱، آیه۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۷۲.    
۴. طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۵۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۷۴.    
۷. غافر/سوره۴۰، آیه۱۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۶۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۷۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۱۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۳۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۰۳.    
۱۳. صف/سوره۶۱، آیه۳.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۵۱.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۴۲۱.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۴۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۹۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۱۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَقْت»، ص۵۴۴.    






جعبه ابزار