مکرر تاویل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تأویل برگرداندن
لفظ از معناى ظاهرىاش است. از آن به مناسبت در بابهاى
جهاد،
تجارت،
رهن،
عتق و
قضاء سخن رفته است.
تأویل برگرداندن
لفظ از معناى ظاهرىاش است. از آن به مناسبت در بابهاى
جهاد،
تجارت،
رهن،
عتق و
قضاء سخن رفته است.
برخى
قدما شرط جریان احکام باغیان (
باغى) بر خروجکنندگان بر
امام علیه السّلام را خروج به تأویل از دیدگاه خود آنان دانستهاند؛ یعنى برپایۀ تأویلى که خودشان بدان اعتقاد دارند بر
امام علیه السّلام خروج کنند، مانند
خوارج. و چنانچه خروج ایشان به تأویل پذیرفته نزد خودشان نباشد، در حکم
محارب (
محاربه) هستند و مشمول احکام
اهل بغى نخواهند بود.
در ارتباط با
اقرار ، اگر فردى به چیزى
اقرار کند، سپس کلام خود را تأویل نماید، سخن او در صورتى پذیرفته مىشود که تأویل در حقّ وى محتمل باشد، مانند آنکه شخصى پس از
اقرار به بردگى خویش، ادّعاى غلط بودن آن را بکند و بگوید: من گمان مىکردم
برده بودن یکى از پدر و مادر سبب
برده بودن فرزند مىشود. در این فرض بنابر قول برخى ادّعاى بعدى او با وجود
بیّنه پذیرفته خواهد شد.
تأویل
راهن نسبت به
اقرار قبلى خود دربارۀ مال رهنى (
رهن)، چنانچه قابل پذیرش باشد همین حکم را دارد، مثل آنکه ابتدا
اقرار کند مال رهنى را تحویل گرفته است، سپس از
اقرار خود برگردد و بگوید:
اقرار من به استنادنامهاى بوده که وکیلم به دروغ براى من نوشته است. در این فرض نیز ادّعاى بعدى او پذیرفته و
قسم به
مرتهن متوجّه مىشود.
کتاب «فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام» جلد۲ صفحه ۳۲۳ و۳۲۴؛ تالیف شده توسط جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى.