• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نسب حضرت مهدی در منابع اهل سنت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مهدویت، اصلی اساسی و انکار ناپذیر در میان امت اسلام است که شیعه و سنی آن را یکی از مسائل مهم اسلامی به شمار می‌آورند تاجایی که اهل سنت اعتقاد به مهدویت را واجب و منکر آن را کافر می‌دانند.
[۱] اکبر نژاد، دکترمهدی اکبر نژاد، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه وسنی، ص۳۲۸_ ۳۳۳، قم، بوستان کتاب ۱۳۸۷، چاپ دوم.




با دقت در روایات معتبر به این نکته پی می‌بریم که «مهدی» لقب آن موعود آخر الزمان است که در احادیث اهل سنت و شیعه به حسب و نسب وی که از نسل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و فاطمه سلام‌الله‌علیهم و امام حسین علیه‌السّلام است، بطور صریح اشاره شده است، که این مسئله می‌تواند به عنوان یکی از مسائل مشترک و وحدت آفرین بین دو فرقه مطرح شود.
با دقت در منابع فریقین به این نتیجه می‌رسیم که که مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف از نسل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و فاطمه سلام‌الله‌علیهم است که ایشان، همان فرزند بلافصل امام حسن عسکری علیه‌السّلام می‌باشد که شیعه به آن معتقد می‌باشد.
هرچند اهل سنت در اینکه نسب حضرت مهدی علیه‌السّلام به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و فاطمه سلام‌الله‌علیهم می‌رسد، تردید و شک ندارند؛ ولی در منابع آنها احادیث متناقضی درباره نسب حضرت به چشم می‌خورد که بعضی نام پدر او را عبدالله (در برخی روایات به ویژه در سنن ابن ماجه آمده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم مهدی علیه‌السّلام را همنام خود و پدرش «اسمه اسمی واسم ابیه اسم ابی» خوانده است در حالی که در بسیاری از روایات «اسم ابیه اسم ابی» نیامده است و با روایاتی که او را از نسل فاطمه علیه‌السّلام و حسین علیه‌السّلام و امام عسکری، توان مقابله را ندارد. و شکی نیست که این روایت «..اسم ابیه اسم ابی» از جعلیات عباسیان است برای اینکه بتوانند از مردم برای محمد بن عبدااله (مهدی عباسی) بیعت بگیرند، به این کار دست می‌زدند.)
[۲] ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۴، ص۱۷۳.
می‌دانند؛ برخی ایشان را از نسل عباس (در منابع اهل سنت روایاتی به چشم می‌خورد که «مهدی را فرزند عباس می‌داند» این روایت در «الفتن» ابن حماد» آمده است. این روایت با احادیثی که مهدی علیه‌السّلام را فاطمی و حسینی معرفی می‌کند در تعارض است و همچنین مسلم است که مهدی علیه‌السّلام از اهل بیت است که بیان خواهد شد. بنابراین این روایت قابل قبول نمی‌باشد.) معرفی می‌کنند و عده‌ای دیگر نسب او را به امام حسن علیه‌السّلام می‌رسانند. بخاطر آگاهی بیشتر، روایاتی که درباره نسب حضرت مهدی علیه‌السّلام وارد شده است را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا حقیقت بر همگان روشن شود.


مقدسی شافعی در کتاب «عقد الدرر» نقل کرده که «قتاده» گوید: «از سعید بن مسیب پرسیدم: آیا مهدی علیه‌السّلام بر حق است؟ گفت: آری. گفتم: مهدی علیه‌السّلام از چه طایفه‌ای است؟ گفت: از کنانه («بنی کنانه» گروهی از «مضر» هستند. مضر، دارای فرزندانی بود که پدران و اجداد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بودند تا به «نضر» منتهی می‌شود». مقصود از «کنانه»، کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان (جد پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.). گفتم: بعد از آن؟ گفت: از قریش. گفتم: بعد از آن؟ گفت: از بنی هاشم. گفتم: بعد از آن؟ گفت: از فرزندان فاطمه سلام‌الله‌علیهم است» (باب اول «قلت لسعید بن المسیب: المهدی حق؟ قال: حق. قلت: ممن؟ قال: من کنانة. قلت: ثم ممن؟ قال: من قریش. قلت: ثم ممن؟ قال: من بنی هاشم. قلت: ثم ممن؟ قال: من ولد فاطمة علیهاالسّلام » )
[۴] مقدسی، یوسف بن یحیی بن علی المقدسی السلمی الشافعی، عقدالدرر فی اخبار المنتظر، ص۲۲_ ۲۳، قاهره، مکتبة عالم الفکر بالقاهرة.

هرچند در ظاهر این روایت، تناقض دیده می‌شود؛ چون مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف یک بار از کنانه و بار دیگر از قریش و بار دیگر از بنی هاشم شمرده شده است لکن این تناقض قابل جمع است زیرا هر هاشمی از قریش و هر قریشی نیز از کنانه است.


ابن ماجه از انس بن مالک نقل می‌کند که پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «ما فرزندان عبدالمطلب؛ من، حمزه، علی، جعفر، حسن، حسین و مهدی، سروران اهل بهشت هستیم» («نحن ولد عبد المطلب سادة اهل الجنة: انا، وحمزة، وعلی، وجعفر، والحسن، والحسین، والمهدی»)
[۵] ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۶۸، ح۴۰۸۷، تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، بیروت، دار الفکر.

این روایت در حقیقت، حدیث قبلی را مقید می‌کند؛ چون عبدالمطلب جد پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، فرزند هاشم است و فرزندان عبدالمطلب که مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف هم از آنها است، هاشمی هستند. در نتیجه نسب امام مهدی علیه‌السّلام بعد از آن که بطور مطلق به قریش می‌رسد، منحصر در اولاد عبدالمطلب شده است.


سیف بن عمیر چنین گوید: نزد منصور دوانیقی بودم، بی‌مقدمه آغاز سخن کرد و گفت: ‌ای سیف بن عمیرة بناچار بنام مردی از نژاد ابی طالب از آسمان ندا شود! گفتم‌ ای امیرالمؤمنین، قربان شما این حدیث را روایت می‌کنی؟ گفت: آری سوگند بدان که جانم بدست اوست بگوش خود شنیده‌ام، گفتم: ‌ای امیرالمؤمنین من این حدیث را پیش از این نشنیده بودم! منصور گفت: ‌ای سیف این حدیث حق است و هر گاه چنین شود ما نخستین کسی هستیم که آن را اجابت کنیم، آگاه باش که این آواز درباره مردی از پسر عموهای ما است، گفتم: از نسل فاطمه علیهاالسّلام ؟ گفت: آری، ‌ای سیف اگر این حدیث را از حضرت محمد بن علی باقر علیه‌السّلام نشنیده بودم اگر همه مردم روی زمین برایم می‌گفتند، باور نمی‌کردم، ولی گوینده محمد بن علی علیه‌السّلام است. (باب رابع «کنت عند ابی جعفر المنصور، فقال لی ابتداء: یا سیف بن عمیر، لا بد من مناد ینادی من السماء باسم رجل من ولد ابی طالب. فقلت: جعلت فداک یا امیرالمؤمنین تزوی هذا. قال: ‌ای والذی نفسی بیده لسماع اذنای له. فقلت: یا امیر المؤمنین، ان هذا الحدیث ما سمعته قبل وقتی هذا. فقال: یا سیف، انه الحق، واذا کان فنحن اولی من یجیبه، اما ان النداء الی رجل من بنی عمنا. فقلت: رجل من ولد فاطمة؟ قال: نعم یا سیف، لولا انی سمعته من ابی جعفر محمد بن علی وحدثنی به اهل الارض کلهم ما قبلته، ولکنه محمد بن علی، علیهما السلام»)
[۶] مقدسی، یوسف بن یحیی بن علی المقدسی السلمی الشافعی، عقدالدرر فی اخبار المنتظر، ص۱۴۹.



در بیشتر احادیث مهدویت بر این نکته تاکید شده است که منجی عالم بشریت از اهل بیت و از اولاد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است و شاید این تاکید بخاطر این است که مدعیان بسیاری در آینده می‌آیند و مهدی موعود را از خود بدانند بخاطر اینکه جلوی این ادعا گرفته شود، روایات با اهتمام بیشتر، نسب او را به طور صریح بیان می‌کنند. برای نمونه به چند حدیث بسنده می‌کنیم. ابن ابی شیبه از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نقل می‌کند که فرمودند: لو لم یبق من الدهر الا یوم لبعث الله رجلا من اهل بیتی یملؤها عدلا کما ملئت جورا.
[۷] ابی شیبة، ابو بکر عبدالله بن محمد بن ابی شیبة العبسی الکوفی، المصنف، ج۱۵، ص۱۹۸، تحقیق محمد عوامة، هند.
«اگر از روزگار روزی نماند مگر یک روز، خدا مردی از اهل بیت مرا می‌فرستد که زمین را از عدل پر می‌کند همچنانکه از ظلم پر شده باشد».
قندوزی از پیامبر چنین روایت می‌کند که فرمودند: «المهدی من ولدی، تکون له غیبة، اذا ظهر یملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت جورا و ظلما.» «مهدی علیه‌السّلام ازفرزندان من است که دارای غیبتی می‌باشد زمانی که ظهور کند، زمین را پر از قسط و عدل کند همچنان که از ظلم و جور پر شده باشد»


از مشترکات بین شیعه و سنی این است که هر دو فرقه، امام مهدی علیه‌السّلام را از نسل علی علیه‌السّلام می‌دانند.
جوینی از ابن عباس نقل کرده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: علی بن ابی طالب علیه‌السّلام امام امت من است و جانشین من در میان آنها است و از فرزندان اوست قائم منتظر علیه‌السّلام که زمین را از عدل و داد پر می‌کند هم چنان که از ظلم وجور پر شده باشد.
[۹] جوینی، علی بن محمد جوینی خراسانی، فرائد السمطین، ج۲، ص۳۲۷، بیروت، موسسه محمودی ۱۴۰۰ه ق، چاپ اول.



تاکنون چند روایت نقل شد که دلالت می‌کرد بر این که مهدی علیه‌السّلام از قریش و از نسل عبدالمطلب، ابوطالب، اهل بیت پیامبر و از فرزندان علی علیه‌السّلام است.
لکن احادیث فراوانی در کتاب‌های مهم اهل سنت وجود دارد که امام مهدی علیه‌السّلام را از نسل فاطمه سلام‌الله‌علیهم می‌دانند.
ابن ماجه در سنن خود با اسناد خویش از سعید بن مسیب از‌ ام‌سلمه نقل کرده است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «المهدی من ولد فاطمة»
[۱۰] ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۶۸.
مهدی علیه‌السّلام از فرزندان فاطمه سلام‌الله‌علیهم است. در مضمون همین روایت، بخاری در کتاب «تاریخ کبیر» از سعید بن مسیب از‌ ام‌سلمه نقل کرده که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند: «المهدی حق و هو من ولد فاطمة» «مهدی علیه‌السّلام حق است و از اولاد فاطمه سلام‌الله‌علیهم می‌باشد».
نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که افرادی مثل ابن‌حجر در الصواعق المحرقه
[۱۲] هیثمی، ابی العباس احمد بن محمد بن محمد بن علی ابن حجر الهیتمی، صواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ج۲، ص۴۷۶، بیروت، مؤسسة الرسالة ۱۹۹۷.
و متقی هندی در کنز العمال
[۱۳] متقی هندی، علی بن حسام الدین المتقی الهندی، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج۱۴، ص۳۲۱، بیروت، مؤسسة الرسالة ۱۹۸۹م.
این روایت را از صحیح مسلم نقل کرده‌اند.
با وجود اینکه علمای بنام اهل سنت این روایت را از صحیح دانسته و از مسلم نقل کرده‌اند ولی متاسفانه در چاپ‌های موجود کتاب «صحیح مسلم»، اثری از این روایت دیده نمی‌شود که نشان از حذف این حدیث در این کتاب دارد.
بنابراین دانشمندان اهل سنت بر این باورند که امام مهدی علیه‌السّلام از نسل فاطمه علیه‌السّلام است.


هر چند بعضی از اهل سنت در اینکه امام مهدی علیه‌السّلام از نسل امام حسن علیه‌السّلام است یا امام حسین علیه‌السّلام، با هم اختلاف دارند ولی روایاتی در منابع اهل سنت به چشم می‌خورد که حضرت را از نسل امام حسین علیه‌السّلام می‌دانند که بررسی این روایات درباره نسب امام مهدی علیه‌السّلام، شاید گامی در وحدت و اتفاق بین فریقین در مسئله مهدویت بشمار برود و با قرار دادن این روایات در کنار روایات شیعی به جعلی بودن روایاتی که مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را از نسل امام حسن علیه‌السّلام می‌دانند، پی می‌بریم. نعیم بن حماد از علی علیه‌السّلام نقل می‌کند که فرمودند: «یخرج رجل من ولد حسین اسمه اسم نبیکم یفرح بخروجه اهل السماء و الارض» «مردی از فرزندان امام حسین علیه‌السّلام قیام خواهد کرد که نامش همنام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است، ساکنان آسمان و زمین از قیامش، خوشحال خواهند شد»
روایات فراوان دیگر از رسول خدا علیه‌السّلام و امیرمومنان علیه‌السّلام در منابع اهل سنت وجود دارد که مهدی علیه‌السّلام را حسینی می‌داند. (از امام علی علیه‌السّلام نقل می‌کند که حضرت فرمودند: مهدی از نسل حسین علیه‌السّلام است.)
لکن در کتاب‌های اهل سنت یک روایت وجود دارد که مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف را از نسل امام حسن علیه‌السّلام معرفی کرده است که در ظاهر با احادیثی که امام مهدی علیه‌السّلام را از نسل امام حسین علیه‌السّلام می‌داند، در تعارض است. براین اساس این روایت را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا معلوم شود که آیا این روایت توان معارضه با احادیث فروان صحیحی که حضرت را حسینی معرفی می‌کند، دارد یا نه؟


برخلاف نظر امامیه و اکثریت اهل سنت که مهدی علیه‌السّلام را از نسل حسین علیه‌السّلام می‌داند، رایی در میان عده‌ای از اهل سنت شهرت یافته که وی را از نسل امام حسن علیه‌السّلام بشمار می‌آورد. مستند این رای حدیثی است از امام علی علیه‌السّلام که به تبیین آن می‌پردازیم.
ابوداوود در سنن خود چنین نقل کرده است: حدثت عن هارون بن المغیرة قال حدثنا عمرو بن ابی قیس عن شعیب بن خالد عن ابی اسحاق قال قال علی - رضی الله عنه - ونظر الی ابنه الحسن فقال ان ابنی هذا سید کما سماه النبی -صلی الله علیه وسلم- وسیخرج من صلبه رجل یسمی باسم نبیکم یشبهه فی الخلق ولا یشبهه فی الخلق ثم ذکر قصة یملا الارض عدلا»
[۱۶] ابی داود، ابو داود سلیمان بن الاشعث السجستانی، سنن ابی داود، ج۴، ص۱۷۷، بیروت، دار الکتاب العربی.

«علی نگاهی به حسن افکند و فرمودند: این فرزند من آقا و بزرگوار است آنگونه که پیغمبر او را نامیده است و از نسل او مردی قیام کند که همنام پیامبرتان بوده و در خلق و خوی، شبیه اوست؛ ولی در خلقت (چهره، اندام)، شبیه او نیست، سپس عدالت گستری او را حکایت کرد.
در بررسی و نقد این حدیث می‌توان نکات ذیل را بر شمرد :
۱. ابن اثیر جزری (۸۳۳م) همین حدیث را از ابوداود نقل کرده ولی در آن به جای لفظ حسن علیه‌السّلام، لفظ حسین علیه‌السّلام آمده و گفته است: صحیح این است که مهدی علیه‌السّلام از نسل حسین بن علی علیه‌السّلام می‌باشد.
[۱۷] جزری دمشقی، محمد، اسمی المناقب، ص۱۶۵_ ۱۶۸، ۱۴۰۳ق.

۲. منذری شارح سنن ابو داود در شرح این روایت گفته است که ابی اسحاق (ابی اسحاق در سال ۱۲۹ ه-ق در گذشته و امام علی در سال ۴۰ق به شهادت رسیده است بنابراین سن او اقتضا نمی‌کند که از حضرت نقل روایت کند.) نمی‌تواند مستقیم از علی علیه‌السّلام حدیث نقل کند از این رو حدیثی که او از آن حضرت نقل کرده و ابی داود هم آورده است، منقطع می‌باشد.
[۱۸] اکبر نژاد، بررسی تطبیقی مهدویت در احادیث شیعه وسنی، ص۲۴۸.
[۱۹] منذری، مختصر ابن داوود، ج۶، ص۱۶۲.

۳. این روایت ضعیف است؛ زیرا کسی که از هارون بن مغیره برای ابو داود حدیث کرده است، مجهول بوده و معلوم نیست چه کسی است.
۴. این حدیث با احادیث فراوان دیگری که مهدی علیه‌السّلام را از نسل حسین علیه‌السّلام می‌دانند و از نظر بسیاری از اهل سنت صحیح هستند، در تعارض است و توان معارضه با آن همه روایات را ندارد.
۵. ممکن است اشتباه و تغییری در کلمه صورت گرفته باشد؛ یعنی کلمه «حسین» در هنگام ثبت به شکل «حسن» نوشته شده باشد به وپژه اینکه این حدیث را افراد دیگری از ابو داود نقل کرده‌اند که در آن به صورت «حسین» آمده است.
۶. جواب دیگری که می‌شود به این حدیث داد این است که انتساب حضرت مهدی علیه‌السّلام به امام حسن علیه‌السّلام درست است؛ زیرا فاطمه، همسر امام سجاد علیه‌السّلام که مادر امام باقر علیه‌السّلام است، دختر امام حسن علیه‌السّلام می‌باشد لذا امام مهدی علیه‌السّلام مانند اجدادش بواسطه مادر امام باقر علیه‌السّلام، حسنی و حسینی است پس، انتساب ایشان به هر دو امام صحیح می‌باشد.
بنابراین، این روایت که مهدی علیه‌السّلام را از امام حسن علیه‌السّلام می‌داند، ضعیف است و با احادیث دیگر که حضرت را حسینی می‌دانند، در تعارض آشکار است و در صورت قبول اینکه امام مهدی علیه‌السّلام حسنی است، منافاتی با حسینی بودن ندارد زیرا نسب او از طریق پدر به امام حسین علیه‌السّلام و از طریق مادر امام باقر علیه‌السّلام به امام حسن علیه‌السّلام می‌رسد.


روایاتی در منابع اهل سنت به چشم می‌خورد که مهدی علیه‌السّلام را فرزند امام حسن عسکری علیه‌السّلام معرفی می‌کند و بسیاری از دانشمندان اهل سنت بر این عقیده‌اند و برخی نیز تصریح می‌کنند که تنها فرزند امام عسکری علیه‌السّلام، امام مهدی علیه‌السّلام است. به عنوان نمونه یک روایت و اقوال چند تن از علمای اهل سنت را ذکر می‌کنیم.
قندوزی در «ینابیع الموده» از امام رضا علیه‌السّلام روایتی را نقل می‌کند و تصریح می‌کند که این روایت در کتاب «الاربعین ابی نعیم اضفهانی»، موجود است.
حضرت فرمودند: الخلف الصالح من ولد الحسن بن علی العسکری هو صاحب الزمان وهو المهدی سلام‌الله‌علیهم». «خلف صالح از فرزندان حسن عسکری علیه‌السّلام، صاحب زمان است که مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف می‌باشد.»
استوانه‌های علمی اهل سنت به این نکته تصریح می‌کنند که امام حسن عسکری علیه‌السّلام فقط یک فرزند داشته است؛ افرادی مثل ابن حجر هیثمی که می‌نویسد: امام حسن عسکری علیه‌السّلام جزء یک فرزند باقی نگذاشت که نامش ابوالقاسم، محمد و حجت بود و عمرش هنگام وفات پدرش، پنج سال بود و خدا به او حکمت آموخت که قائم منتظر، نامیده می‌شود.
[۲۱] ابن حجر هیثمی، الصواعق المحرقه، ج۲، ص۶۰۱.

بزرگانی مانند مسعودی،
[۲۲] مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۵۹۹، ترجمه پاینده، انتشارات علمی وفرهنگی ۱۳۷۴.
ابن اثیر در تاریخش
[۲۳] ابن اثیر، ابو الحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۴۵۴، بیروت، موسسه التاریخ العربی ۱۹۹۴م.
و علمای دیگر، بر این که مهدی علیه‌السّلام فرزندبلافصل حضرت حسن عسکری علیه‌السّلام است، تأکید می‌کنند.


براین اساس، با بررسی احادیث نسب امام مهدی علیه‌السّلام در منابع اهل سنت به چند نکته مهم و اساسی پی می‌بریم:
۱. اتفاق در نسب حضرت مهدی علیه‌السّلام یکی از مشترکات شیعه و سنی به شمارمی رود.
۲. با دقت در روایاتی که درباره نسب امام مهدی علیه‌السّلام در منابع اهل سنت وجود دارد به ویژه احادیثی که حضرت را فرزند امام حسن عسکری علیه‌السّلام معرفی می‌کند، به این نتیجه می‌رسیم که حضرت متولد شده‌اند همچنان که عقیده بسیاری از اهل سنت هم همین است.
ولی جای بسی تاسف است کسانی از شیعه که درباره مهدویت اظهار نظر می‌کنند و دارای تالیفات هستند، عقیده به عدم تولد امام مهدی علیه‌السّلام را، به اکثر علمای اهل سنت نسبت می‌دهند درحالی که چنین نیست بلکه عده‌ای از آنها چنین اعتقادی دارند که در مقاله‌ای جداگانه تولد حضرت در منابع اهل سنت مورد بررسی قرار گرفته است و نام بزرگانی از اهل سنت را که قائل به تولد امام مهدی علیه‌السّلام هستند، ذکرشده است.
۳. ناگفته نماند چنانکه گفته شد منظور از نقل این احادیث از کتب برادران اهل سنت آن است که بدانیم مهدی موعود عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف فرزند نهم امام حسین علیه‌السّلام و فرزند بلافصل حضرت امام حسن عسکری علیه‌السّلام می‌باشد و یک انسان تعیین شده از طرف رسول الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است نه اینکه بگوییم: هنوز متولد نشده و بعدا متولد خواهد شد و نمی‌دانیم کدام کس از نسل فاطمه و حسین علیهماالسلام است. بنابراین باید به مهدی شخصی و معین قائل شد، نه مهدی نوعی.



۱. اکبر نژاد، دکترمهدی اکبر نژاد، بررسی تطبیقی مهدویت در روایات شیعه وسنی، ص۳۲۸_ ۳۳۳، قم، بوستان کتاب ۱۳۸۷، چاپ دوم.
۲. ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۴، ص۱۷۳.
۳. نعیم بن حماد، کتاب الفتن، ص۲۳۰.    
۴. مقدسی، یوسف بن یحیی بن علی المقدسی السلمی الشافعی، عقدالدرر فی اخبار المنتظر، ص۲۲_ ۲۳، قاهره، مکتبة عالم الفکر بالقاهرة.
۵. ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۶۸، ح۴۰۸۷، تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، بیروت، دار الفکر.
۶. مقدسی، یوسف بن یحیی بن علی المقدسی السلمی الشافعی، عقدالدرر فی اخبار المنتظر، ص۱۴۹.
۷. ابی شیبة، ابو بکر عبدالله بن محمد بن ابی شیبة العبسی الکوفی، المصنف، ج۱۵، ص۱۹۸، تحقیق محمد عوامة، هند.
۸. قندوزی، سلیمان بن ابراهیم القندوزی الحنفی، ینابیع المودة لذوی القربی، ج۳، ص۲۶۷، تحقیق سید علی جمال اشرف الحسینی، قم، دار الاسوة للطباعة والنشر المطبعة.    
۹. جوینی، علی بن محمد جوینی خراسانی، فرائد السمطین، ج۲، ص۳۲۷، بیروت، موسسه محمودی ۱۴۰۰ه ق، چاپ اول.
۱۰. ابن ماجه، محمد بن یزید ابو عبدالله القزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۶۸.
۱۱. بخاری، محمد بن اسماعیل بن ابراهیم ابو عبدالله البخاری الجعفی، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۳۴۶، بیروت، دار الفکر.    
۱۲. هیثمی، ابی العباس احمد بن محمد بن محمد بن علی ابن حجر الهیتمی، صواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ج۲، ص۴۷۶، بیروت، مؤسسة الرسالة ۱۹۹۷.
۱۳. متقی هندی، علی بن حسام الدین المتقی الهندی، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج۱۴، ص۳۲۱، بیروت، مؤسسة الرسالة ۱۹۸۹م.
۱۴. نعیم بن حماد، کتاب الفتن، ص۴۲۵، بیروت، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع.    
۱۵. ابن ابی الحدید المدائنی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۲، انتشارات کتابخانه مرعشی نجفی ۱۳۳۷.    
۱۶. ابی داود، ابو داود سلیمان بن الاشعث السجستانی، سنن ابی داود، ج۴، ص۱۷۷، بیروت، دار الکتاب العربی.
۱۷. جزری دمشقی، محمد، اسمی المناقب، ص۱۶۵_ ۱۶۸، ۱۴۰۳ق.
۱۸. اکبر نژاد، بررسی تطبیقی مهدویت در احادیث شیعه وسنی، ص۲۴۸.
۱۹. منذری، مختصر ابن داوود، ج۶، ص۱۶۲.
۲۰. قندوزی، ینابیع الموده، ج۳، ص۳۴۶.    
۲۱. ابن حجر هیثمی، الصواعق المحرقه، ج۲، ص۶۰۱.
۲۲. مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین، مروج الذهب، ج۲، ص۵۹۹، ترجمه پاینده، انتشارات علمی وفرهنگی ۱۳۷۴.
۲۳. ابن اثیر، ابو الحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۴۵۴، بیروت، موسسه التاریخ العربی ۱۹۹۴م.



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «نسب حضرت مهدی در منابع اهل سنت».    



جعبه ابزار