• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نفقه نوه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نفقه در فقه، عبارت از چیز‌هایی است که شخص برای ادامه زندگی به آن‌ها محتاج است. بنابر دیدگاه علما نفقه اولاد بر والدین واجب است، در رابطه با نفقه نوه و نتیجه نیز طبق بیان آیات و روایات نزد شیعه پرداخت آن از جانب جد و جده واجب است.



درباره این‌که آیا فقط فرزندان بلاواسطه مشمول حکم وجوب نفقه می‌باشند یا این‌که فرزندان مع‌الواسطه، یعنی نوه و نتیجه هم مشمول این حکم قرار می‌گیرند، دو نظریّه مطرح شده است:
بعضی از مذاهب اهل‌سنّت بر این باورند که این حکم اختصاص به فرزندان بلاواسطه دارد، ولی فقهای شیعه معتقدند، اولاد مع‌الواسطه هم شامل می‌باشند.

مستند این نظریّه، اجماع و سیره قطعیّه می‌باشد که برخی از فقها آن‌را ادّعا نموده‌اند. صاحب جواهر در این‌باره می‌نویسد: «حکم وجوب نفقه شامل جدّ و جدّه نیز می‌گردد، زیرا روایات مستفیضه وارد شده، مبنی بر این‌که حرام است بر آن‌ها زکات داده شود».


وی در ادامه می‌گوید: «هم‌چنین فرزندانِ اولاد (نوه‌ها) شامل این حکم می‌باشد، هر چند طرف پایین قرار گیرند (نتیجه)» ایشان سپس به آیه شریفه «وَلا تَقْتُلُوا اَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ اِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَاِیَّاکُمْ» استدلال نموده و مدّعی است، اولاد در این آیه شامل فرزندان مع‌الواسطه نیز می‌باشد.
خلاصه این‌که، کلمه «اولاد» که در آیات و روایات، موضوع حکم قرار گرفته، شامل اولادِ بلاواسطه و مع‌الواسطه می‌باشد، شاهد این برداشت، آیات دیگر قرآن است؛ مثلاً در مورد ارث می‌فرماید: خداوند به شما درباره فرزندانتان سفارش می‌کند که از «میراث» برای پسر به‌اندازه سهم دو دختر باشد. «یُوصیِکُمُ اللهُ فِی اَوْلادِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ اْلاُنْثَیَیْنِ»
این آیه دلالت دارد که اولاد شامل فرزندان فرزند (نوه‌ها و نتیجه‌ها) نیز می‌باشد، بنابراین اگر کسی فوت کند و وارثی غیر از فرزندان پسر و یا دخترش نباشند، قطعاً آنان از او ارث می‌برند.

و یا در آیه دیگری در بیان افرادی که ازدواج با آن‌ها حرام است، می‌فرماید: و همسران فرزندانتان که از نسل شما هستند. «وَحَلائِلُ اَبْنَائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ اَصْلابِکُمْ» در این آیه (اَبْنائِکُمُ)؛ شامل فرزندان مع‌الواسطه نیز می‌باشد، بعضی نیز در این‌باره ادّعای اجماع نموده‌اند.


۱. زیدان، عبدالکریم، المفصل فی احکام المراة والبیت المسلم، ج۱۰، ص۱۵۹.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۶، ص۳۱.    
۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۱۱۳.    
۴. شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضة البهیّة، ج۵، ص۴۷۳.    
۵. فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعة (کتاب النکاح)، ص۶۰۳.    
۶. موسوی عاملی، سیدمحمد بن علی، نهایة المرام، ج۱، ص۴۸۴۴۸۵    .
۷. شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۸، ص۴۸۴.    
۸. بحرانی، شیخ‌یوسف، الحدائق الناضرة، ج۲۵، ص۱۳۲.    
۹. حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۹، ص۲۴۰۲۴۱، باب ۱۳، من ابواب المستحقین الزکاة، ح۱.    
۱۰. اسراء/سوره۱۷، آیه۳۱.    
۱۱. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۱، ص۳۶۷۳۶۸.    
۱۲. نساء/سوره۴، آیه۱۱.    
۱۳. نساء/سوره۴، آیه۲۳.    
۱۴. فخر رازی، محمد بن عمر، تفسیر الکبیر، ج۹، ص۵۱۲.    



انصاری، قدرت‌الله، احکام و حقوق کودکان در اسلام، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸، برگرفته از بخش «گفتار سوم:کودک و حق نفقه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۱۰/۸.    


رده‌های این صفحه : حقوق کودکان | فقه کودک | مباحث فقهی | نفقه




جعبه ابزار