ویژگی‌های همسر خوب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
همسر
صالح و شایسته یکی از بزرگترین نعمت‌های الهی می‌باشد و این
نعمت بزرگ عامل
سعادت خانواده‌ها، مایه پیشرفت در امور مختلف،
آرامش دلها، پرورش صحیح فرزندان و پاکی
نسل می‌گردد. لذا در هنگام
ازدواج باید به ملاک‌ها دقت گردد متوسل به
خداوند متعال شده و از وی استمداد نمود تا همسر صالح و نیکویی نصیب
انسان نماید.
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «هرگاه کسی از شما قصد
ازدواج کرد، سزاوار است دو رکعت
نماز بخواند و
خدا را بخواند که همسری
عفیف و
امین، با
دیانت و متواضع و حافظ ناموس و اسرار...نصیب وی بنماید
» و علاوه بر آن سزاوار است
انسان از هیجان زدگی، ذوق زدگی و از هوا و هوس در انتخاب همسر کاملاً اجتناب نموده و با
پدر و
مادر و افراد متخصص و متعهد مثل مشاوران ازدواج در این زمینه
مشورت نماید.
اما اینها، ما را از دانستن ویژگی‌های همسر خوب و این که چگونه همسری، مورد پسند
اسلام است، بی نیاز نمی‌کند زیرا دانستن این موضوع هم قبل از ازدواج مفید است تا در انتخاب همسر دقت کنیم و هم بعد از ازدواج که در صورت مزین نمودن به این صفات، خود را به آنها آراسته نماییم و در تحکیم بنیان
خانواده و
عشق و
محبت سعی و تلاش نماییم.لذا به بررسی این موضوع می‌پردازیم.
امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «شخصی به محضر
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) شرفیاب گردیده و در مورد ازدواج خود با آن سرور مشورت کرده حضرت فرمود: با شخصی که اهل
دیانت و
تقوا باشد ازدواج کنید.»
حسین بن بشار باسطی می‌گوید: به
امام رضا (علیه‌السّلام) نامه‌ای نوشتم که: یکی از خویشان از دخترم خواستگاری کرده ولی بد اخلاق است اکنون چه کنم؟ حضرت فرمود: اگر بد اخلاق است دختر به او نده.
منظور از شرافت خانوادگی،
شهرت،
ثروت و موقعیت اجتماعی نیست زیرا بعضی از خانواده‌ها ذاتاً شریف، بزرگوار، آبرومند و متدین هستند گرچه
فقیر باشند و بعضی خانواده‌ها پست، فرومایه، بی آبرو و بی دین هستند گرچه ثروتمند و دارای مقام باشند. پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «دردامن و خانواده شایسته، ازدواج کنید زیرا عِرق (نطفه و ژن‌ها) تاثیر می‌گذارد.»
اداره و تداوم زندگی و پیمودن راه راست و حل مشکلات زندگی کار ساده‌ای نیست: زن و شوهر برای تحقق آنها و همچنین
تربیت فرزندانی شایسته، باید به نیروی
عقل و فهم مجهز باشند.
حضرت علی (علیه‌السّلام) فرمودند: «با
انسان احمق و نفهم ازدواج نکنید زیرا
معاشرت با او بلائی عظیم است و فرزندانش نیز ضایع خواهند شد.»
کفو هم دیگر بودن یعنی تناسب، همتایی، هماهنگی و هم شانی در زمینه‌های مختلف مالی، مذهبی، اخلاقی، خانوادگی،
دانش و سواد، قیافه و سنخیت جسمی و روحی.
نکته مهم: همتایی صددرصد امکان ندارد. باید کوشش شود هرچه ممکن است این فاصله طبیعی بین افراد کمتر باشد.
علم و دانش برای
انسان یک
کمال واقعی است و در
سعادت انسان، تاثیر بسیاری دارد. با فرد باسواد و چیز فهم بهتر می‌توان تفاهم کرد و زندگی با او لذت بخش‌تر است.
بعضی از بیماری‌ها، نقص‌ها و معلولیت‌های جسمی و روحی، عمیق و غیرقابل درمان هستند که در طول
عمر همراه انسان است و مانع از انجام وظایف همسری شده و به زندگی لطمه می‌زنند لذا باید از ازدواج با آنها خودداری کرد
اسلام نیز از ازدواج با بیمارانی که دارای امراض
جزام،
جنون، و
برص باشند نهی فرموده است. و همچنین اسلام از ازدواج با افرادی که گرفتار آلودگی‌های روحی و اخلاقی،
فاسق و شرابخوار هستند نهی فرموده است.
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «در انتخاب همسر، همانگونه که درباره زیبایی صورت همسر تحقیق می‌کنید، درباره موی او نیز سؤال و تحقیق کنید؛ زیرا مو، یکی از زیبایی‌هاست (و در زیبایی انسان نقش دارد).
زندگی زناشویی بر پایه انحصار و
اعتماد برپا می‌شود زن و شوهر قصد دارند تمام وجود یکدیگر را تصاحب نمایند و دیگری در این کانون انحصاری راه نداشته باشد.
آمادگی روحی و جسمی در موضوع
مباشرت و
آمیزش جنسی بسیار حساس و مورد سفارش پیشوایان دینی می‌باشد از این جهت بر هر زن و مردی لازم است حقوق همدیگر و نیازهای جنسی خود را کاملاً مراعات نموده و یکدگیر را کاملاً اشباع نمایند.
۱. اگر شوهر در زندگی یادآور
خدا شد او را همراهی و اگر خدا را فراموش کرد، یادآور او شود و به او تذکر دهد.
۲. در حفظ
دین و
تقوا و انجام وظایف الهی و اجتماعی، شوهرش را یاری کند.
۳. کم خرج باشد و مهرش سنگین نباشد.
۴. ودود و خوش زبان و مهربان باشد و مانند مادری مهربان از او پرستاری و محافظت کند.
۵. ولود باشد. نازا و
عقیم نباشد.
۶.
خانه را محل استراحت شوهر قرار دهد و هنگام بروز مشکلات و ناراحتی‌ها دلداریش دهد.
۷. از زحمات شوهر و چیزهایی که به منزل می‌آورد تشکر و قدردانی نماید.
۸. هیچگاه از شوهر چیزی را مطالبه نکند که قدرت تهیه آن را ندارد.
۹. هنگام خروج شوهر از منزل، خودش و اموال شوهرش را حفظ کند و هنگام ورود او، با خوشحالی به
استقبال او برود.
۱۰.در منزل و برای شوهرش
آرایش کند و بهترین لباس‌ها را بپوشد و برایش دلبری کند.
۱۱. هنگام خروج از منزل سنگین و با وقار و بدون آرایش خارج شود و با مردان بیگانه گرم نگیرد و شوخی نکند.
۱۲. در حضور شوهر از مردهای دیگر تعریف و تمجید نکند.
۱۳. اگر مرتکب اشتباهی شد فوراً از شوهر عذر خواهی کند.
۱۴. اسباب خوشنودی شوهر را فراهم کند و موجب
خشم و
عصبانیت شوهر نشود و اگر عصبانی شد رضایت او را جلب کند.
۱۵. اگر شوهر فرمان داد،
اطاعت کند و اگر
قسم خورد، باور کند و
تکلیف خود را انجام دهد.
۱۶. اهل
قناعت باشد تا در زندگی شوهر خود را به زحمت نیندازد.
۱۷. چنانچه از شوهر کار ناروایی سرزد،
عفو و اغماض نماید.
۱۸. خانه را لطیف، پاکیزه و زیبا و مرتب نگه دارد و در زندگی
اقتصاد و
میانه روی را رعایت کند و از
اسراف و تبذیر و ولخرجی اجتناب کند. و در غذا پختن خوش سلیقه و کاردان باشد. به سلیقه شوهرش توجه کند.
۱۹. در
تغذیه،
بهداشت و
سلامت جسم و روح بچه‌ها کوشا باشد و در معالجه، درمان و پرستاری از آنها جدیت نماید.
۲۰. امانتدار، راز نگه دار و راستگو باشد.
۱.دیندار باشد.
۲. خوش
اخلاق باشد.
۳.
عاقل، با
تدبیر، زرنگ و فعال است و خوب زن‌داری و بچه‌داری می‌کند.
۴. برای تامین رفاه و آرایش خانواده‌اش کوشش می‌کند و دارای صفات عالی
بخشش و
سخاوت است.
۵. نظیف، پاکیزه و خوش لباس است.
۶. در زندگی میانه رو مقتصد است و پول‌هایش را بیهوده خرج نمی‌کند.
۷. به همسرش
احترام می‌گذارد و از زحمات او قدردانی می‌کند.
۸. همسرش را بسیار دوست دارد و به او اظهار دوستی و
محبت می‌کند.
۹.لغزش‌های همسرش را می‌بخشد.
۱۰. به
زنان بیگانه نگاه نمی‌کند و از آنها تعریف و تمجید نمی‌کند.
۱۱. در کارهای منزل به همسرش
کمک می‌کند.
۱۲. عصبانی نمی‌شود و اگر شد
خشم خود را فرو می‌برد و به همسرش
آزار نمی‌رساند و
ناسزا نمی‌گوید.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ویژگی‌های همسر خوب»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۹/۳۰.
