شهوت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شهوت یکی از قوای درونی انسان است که در فقه و اخلاق از آن بحث شده است.
شهوت در لغت از ماده شهو به معنای رغبت و اشتهاء داشتن به چیزی یا کسی می باشد.
از آن در بابهای
طهارت،
صوم،
اعتکاف،
حج و
نکاح سخن گفتهاند.
طهارت: تجدید وضو بعد از بوسیدن همسر از روی
شهوت مستحب است؛
لیکن برخی در استحباب آن اشکال کردهاند.
رطوبتی که از انسان خارج میشود و
منی بودن آن معلوم نیست، در صورتی که خروج آن با فشار توأم با
شهوت و سستی
بدن باشد، حکم به
منی بودن آن میشود. در
بیمار، دو نشانه خروج با
شهوت و سستی
بدن کفایت میکند. به قول برخی، در زن، خروج با
شهوت کفایت میکند
.
صوم:
بوسیدن همسر و مانند آن چنانچه موجب تحریک
شهوت گردد، برای روزه دار- بویژه جوان- مکروه است.
اگر بر اثر نگاه
شهوت آمیزِ روزه دار به زن، منی از او خارج شود، در صورتی که خروج منی با چنین نگاهی عادت او باشد و قصد وی نیز از نگاه بیرون آمدن منی باشد، روزهاش
باطل و
قضا و کفاره بر او واجب میشود؛ اما اگر
عادت او خروج منی نباشد و قصد آن را نیز نداشته باشد، آیا روزهاش باطل و قضا بر او
واجب میگردد یا نه؟ مسئله محل اختلاف است
.
اعتکاف: به قول
مشهور،
بوسیدن و
لمس کردن همسر از روی
شهوت بر
معتکف حرام است.
در اینکه در حال اعتکاف، نگاه
شهوت آمیز به
همسر نیز حرام است یا نه، اختلاف میباشد
.
حج:
بوسیدن و لمس کردن همسر از روی
شهوت بر
محرم حرام و موجب ثبوت
کفاره است.
نگاه کردن
شهوت آمیز به همسر نیز همین حکم را دارد؛
لیکن از برخی
قدما عدم ثبوت
کفاره بر اثر آن، نقل شده است.
نکاح: هرگاه پدر از روی
شهوت به
بدن کنیز خود
نگاه کند یا آن را
لمس نماید، به قول
مشهور، آن
کنیز بر پسر
حرام میگردد. همچنین است اگر پسر به
بدن کنیز خود با
شهوت نگاه کند یا آن را لمس نماید.
به تصریح بسیاری از
فقیه ها، نگاه شهوانی به صورت و کف دست کنیز خود موجب حرمت نمیشود. در اینکه لمس آن دو موجب
حرمت میشود یا نه، اختلاف است.
بسیار روزه گرفتن و بلند گذاشتن موها جهت فرونشاندن
شهوت برای کسی که توانایی
ازدواج ندارد، مستحب است.
به قول مشهور، نگاه کردن به آن بخش از
بدن زنان غیر مسلمان که نپوشاندن آن در میان آنان متعارف میباشد،
بدون شهوت جایز است. برخی، زنان روستایی و عشایری و غیر آنان را که چنین
عرف باشد، در حکم یاد شده به زنان غیر مسلمان ملحق کردهاند
.
در
وجوب پوشاندن
عورت از نابالغ
ممیز ی که
غریزه شهوت در او به هیجان نیامده، اختلاف است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص:۷۶۵
