• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیات مطلق•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیات مطلق، آیات شامل همه مصادیق یک مفهوم را می‌گویند.



الفاظ قرآن کریم از جهت اطلاق و تقیید به دو قسم مطلق (دال بر همه افراد جنس خویش) و مقید (دال بر مدلول معین و مشخص) تقسیم می‌شود. "آیات مطلق" آیات مشتمل بر لفظ یا الفاظی است که بدون هیچ قیدی بر حقیقتی دلالت کرده و همه افراد آن نوع را دربرمی گیرد.


آیات مطلق در قرآن بسیار است؛ برخی از این آیات با آیات دیگر مقید شده ( تقیید منفصل ) و برخی دیگر به اطلاقشان باقی مانده‌اند؛ مانند: آیه ۳ سوره مجادله : (والذین یظاهرون من نسائهم ثم یعودون لما قالوا فتحریر رقبة من قبل ان یتماسا)؛ "و کسانی که زنانشان را ظهار می‌کنند سپس از آنچه گفته‌اند پشیمان می‌شوند بر ایشان(فرض) است که پیش از آنکه با یکدیگر همخوابگی کنند بنده‌ای را آزاد گردانند".
در این آیه آزادکردن برده (تحریر رقبه) مطلق است؛ گرچه در آیات دیگر به برده مؤمن مقید شده است.
[۳] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۲۰۷۹.



آیات مقید .


۱. مجادله/سوره۵۸، آیه۳.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص(۱۰۱-۱۰۲).    
۳. خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۲۰۷۹.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات مطلق».    



جعبه ابزار